.zijn vriendjes meer waard dan principes?
oktober 7, 2010 on 4:41 pm | In ge | 20 CommentsIk lees de reacties op mijn vorige logje en vraag me af.
Zijn vriendjes meer waard dan principes?
Ik zie hoe kleuterKind helemaal trots en stoer en blij doet is als twee vriendjes uit groep twee, die hem sowieso al helemaal jevanhet vinden, hem van de ene naar de andere hoek van ’t schoolpleintje volgen. Hem en z’n minibeyblades.
Even is hij voor hen wat zoveel andere kindjes voor hem zijn.
Even ook maar, want hun vader vraagt me meteen hoe en wat en wat kost dat dan en besluit dat het beter is dan Ben Alien, waar ik dan weer nooit van gehoord heb, maar waarvan het horloge blijkbaar dertig euro kost. Het was me al langer duidelijk dat het hier om twee kindjes gaat die wel méér zomaar krijgen dan alleen die beyblades ongetwijfeld binnenkort, maar door het gesprek met hun vader wordt me nog meer weer duidelijk.
Natuurlijk is het belangrijk voor een kind om vriendjes en vriendinnetjes te hebben. Voor elk mens, denk ik. Maar op zulke jonge leeftijd is ‘vriendschap’ voornamelijk gebaseerd op het al dan niet leuk vinden van dezelfde dingen. Simpele dingen. Zoals rennen over het schoolpleintje. Ook is ‘vriendschap’ vaak nog tijdelijk. En de ‘vriendschappen’ die gebaseerd zouden zijn op het al dan niet hébben van bepaalde spullen, kan kleuterKind die niet missen als kiespijn? Staat hij niet al zo stevig in z’n schoenen dat ‘ie vérder kan kijken en ook voélen dan dat? Is dat niet o.a. waar ik me de afgelopen jaren mee bezig heb gehouden?
Échte vriendschap stijgt ver uit boven materie en verschillen. En ook al is kleuterKind nog maar vijf, dát is wat ik hem mee wil geven.
20 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Ik ben het geheel met je eens!! Dit geld toch voor een vijfjarige net zo goed als iemand van elke andere leeftijd!!
Comment door sillyme — 07/10/2010 #
Het is mooi en goed dat je dat aan hem mee wilt geven! Ik probeer dat ook te doen. Vriendschap is waardevol.
Comment door Door — 07/10/2010 #
Er blijven helaas altijd mensen die vrienden met anderen zijn om hun geld of spullen. Dus je kunt niet vroeg genoeg beginnen met leren dat het ook anders kan. Dat je een vriend van iemand bent omdat je hem aardig vindt en interesses deelt.
Comment door Eline — 07/10/2010 #
Klopt helemaal. Al is het niet zo eenvoudig af en toe om dat in de praktijk te brengen of over te brengen op je kinderen.
Ik verbaas me écht over het kuddegedrag van de meiden in de klas van oudste. Alles moet hetzelfde, zo raar!
Gisteren was een vriendin van haar jarig. Die kreeg een nieuwe fiets (niet nodig, want haar oude was nog prima, maar ze wilde liever een oma-fiets) en een adidasvest á € 70,=. Zowel omafietsen (liefst met rek voorop) en adidasvesten zijn retepopulair! Daar kán en daar wíl ik niet aan meedoen en gelukkig begrijpt oudste dat.
Comment door Toaske — 07/10/2010 #
Ik vind het heel erg mooi dat je dat aan Joon mee wilt geven, maar ik vraag me af, hoe slim hij ook is (En dat is ie!!!) of hij écht begrijpt wat je zegt. Kinderen denken nog niet na over diepe vriendschappen, wat die inhouden, dat het waardevol is. Kinderen wíllen gewoon vriendjes, om mee te spelen, mee te rennen, voetballen, knutselen, noem maar op. Ze zien in zoverre dat vriendschap waardevol is, als een kindje tijdens een ruzie roept dat het zijn vriendje niet meer is (gebeurt, jaja) en dan voelt het kind zich gekwetst, logisch. Maar na 10 minuten zijn het weer beste vrienden.
Dus kán je op de leeftijd van 5 jaar al vóelen hoe waardevol vriendschap is? Dat vraag ik me af. Neemt niet weg dat het mooi is dat je het over wil brengen aan hem (en terecht, you know!)
Comment door maistick — 07/10/2010 #
Pffff. Moeilijk onderwerp. Vriendschap. Vaag begrip.
Vaak verward met ‘parasitistische noodzakelijkheid’.
nog vaker het ideaal beeld van hoe iemand wil zijn tegenover zijn naasten en hoe hij/zij behandeld zou willen worden door diezelfde naasten.
Alles te maken met ‘lijntjes’, knooppunten en overlappingen in elkaars levensloop.
Soms zo kort als een oogknipper, soms gevoelsmatig zo lang als een mensen leven. Maar nooit, nee nooit voor altijd.
Ook nooit te vinden, want het vindt jou.
Ik heb er eerlijk gezegd niet meer dan op 1 hand te tellen. En weet je, dat is al meer dan ik me kan wensen. Want vriendschap is iets wat je niet bespreekt. Dat is iets dat er is en wat je van elkaar weet.
Anders … dan is het waarschijnlijk niet de vriendschap die iedereen bedoeld als ze zeggen: “dat is mijn beste vriend”.
Mijn stelregels:
– Heeft niets met materiële zaken te maken
– Is net zo moeilijk uit te leggen als de kleur rood
– Mag nooit moeilijk zijn, maar altijd vanzelf sprekend
– Heeft duizenden ongeschreven regels en je mag ze soms gewoon aan je laars lappen zonder dat het stuk gaat
– Zijn de mensen die je mist als ze niet op je verjaardag zijn en aan wie je denkt om 0:00 uur op 1 januari
– Kennen je door en door, en het maakt ze niets uit, sterker nog daarom houden ze misschien wel dat beetje meer van je
Comment door Jerry — 07/10/2010 #
Ik ben het helemaal met je eens dat het een groot goed is wat je je kind(eren) moet meegeven; dat vriendschap los staat van materie. Maar ik denk dat we ons er ook van bewust moeten zijn en moeten begrijpen dat de verleiding nu soms wel heel erg groot is. Het is een manier om je te identificeren. Om daarna pas te ontdekken dat je als individu zoveel meer waard bent dan als slechts één van een grote groep, kleurloos. Dus leer ik ze nu de les, in de hoop dat het dan later weer goed komt. Tussendoor zal ik me best wel eens ergens bij neer moeten leggen. Vrees ik. Oh enne… sommige/vele dingen kan ‘bruin’ gewoon niet trekken….
Comment door Yvonn — 07/10/2010 #
Och, het is zo heftig, de ‘heb’-maatschappij. En ze zijn er nog zo vatbaar voor ook. Auke wilde vandeweek met een jongetje spelen waar ik’m nooit over hoorde. Blijkt: die heeft WII wij niet…
Zucht. Nou ja, gelukkig komen hier ook kinders die graag met Auke zijn blokken komen spelen. Verder geen tussendoorse gekke dingen zeg, hou op, niet al dat materiële!
Comment door Richtsje — 07/10/2010 #
Ik ben voor vriendschap pur sang. En ik probeer de kids regelmatig uit te leggen dat er veel kinderen zijn die het minder hebben dan zij. En ja er zijn er ook die het beter hebben in materieel opzicht (lees 10 jaar en aan dr 2e ifoon braak).
Ik ga voor vriendschap en liefde en ben er ondertussen achter dat als je dat maar voldoende geeft je het ook terugkrijgt van je kids. En dat zij je voorbeeld overnemen. (Voorbeeld: er was een kindje op kamp en niemand wilde bij hem in het stapelbed en Friso kon kiezen uit 6 kinderen die met hem in het stapelbed wilden. Maar hij koos voor Koen, de jongen waar niemand mee wilde, ligt een beetje moeilijk in de groep nu omdat zijn ouders gaan scheiden en hij daardoor heel stilletjes is geworden) Die jongen heeft een ontzettend leuk kamp gehad en Friso’s vrienden betrokken hem toen ook overal bij.)Zooooo ik was trots toen ik het hoorde van de juf…..
Comment door Inge — 07/10/2010 #
en hou vol! hoe ouder hij wordt hoe meer hij zal weten en begrijpen vriendschap op werkelijke waarde te schatten
Comment door Yvonne — 07/10/2010 #
Merk bij onze kinderen gelukkig niet dat vriendschappen gebaseerd zijn op het al dan niet hebben van spullen…Misschien moet ik tikken; nog niet… Zoonlief volgt sowieso zijn eigen weg, kreeg een dik jaar geleden werkelijk iedereen een waveboard, hij vroeg voor sint een skateboard. ‘k Zie nu werkelijk geen waveboard meer, zoonlief gaat er nog dagelijks op zijn skateboard naar school… En als er iets ‘in’ is, zoals nu bij de meiden het Topmodel gebeuren, vind ik het niet erg dat ze dat dan ook graag willen, al moeten ze dan wel wachten tot ze jarig zijn. Al gaat het dan meer over iets willen hebben, omdat ze iets ook heel leuk vinden, en niet over vriendschap of de invloed daarvan op vriendschappen…Echte vriendschap heeft inderdaad niets te maken met materie, wat een onzin. En gelukkig gaat ons drietal daar heel puur mee om. En ik hoop dat in dit geval goed voorbeeld goed doet volgen…
Comment door Andrea — 07/10/2010 #
Kinderen in de kleutertijd wisselen net zo gemakkelijk van vriendjes als van tandjes. Hoewel, die tandjes zijn waarschijnlijk iets later, maar je snapt wat ik bedoel, toch? Op die leeftijd gaan vriendschappen nog niet zo diep, het spelen met kindjes die speelgoed hebben, wat ze zelf niet hebben, is dan gewoon even belangrijker.
Comment door Trui — 08/10/2010 #
Dat is helemaal waar. Maar sommige dingen kun je ze niet voorleggen. Sommige dingen moet je ze zelf laten ervaren. Zoals hoe vriendschap werkt, en waar die op gebaseerd moet zijn.
En hee, als je vijf net, denk je nog niet dat soort diep. Dan heb je gezamenlijke interesses, en als die weer veranderen, trek je weer naar een andere kindje. Gaandeweg ontstaan dan vanzelf de vriendschappen die daar bovenuit stijgen.
Comment door Francine — 08/10/2010 #
Ik ben het met je eens. Maar bedenk ook: Hoe is dat als hij de enige is in zijn klas/omgeving die zo denkt. Wat natuurlijk niet betekent dat je van je eigen normen en waarden moet afstappen. Want zo, ontdek ik, begint het al heel vroeg. Ik zie dat Robijn gek is van Thomas de trein, er mee speelt bij zijn vriendjes, maar er zelf geen heeft.
En nee, vriendschap is niet in materie uit te drukken. Mensen zijn tegenwoordig alleen zo materialistisch. Jammer dat dat al zo vroeg begint. Dus aan de ene kant wil ik hem stikverwennen met al het verkrijgbare op de wereld, maar ik leer hem er niets mee.
Tweestrijd soms. Ik vind het best moeilijk.
Comment door maureen — 08/10/2010 #
Ik ga ook mijn best doen mijn kinderen te leren dat het niet erg is als je met sommige dingen wat anders bent dan de goegemeente. En waarom je wat anders mag kiezen als je denkt dat dat beter is.
Comment door Jesca — 08/10/2010 #
Vaak krijgen ze het van huis mee.
Pa met de dure auto (waar bijna niemand naar mag wijzen) en ma met d’r eigen (zo duur mogelijke) spulletjes. Zo ouder, zo kind.
Laat hem maar zo lang als mogelijk is, kind zijn!
Comment door Adolf — 08/10/2010 #
Ik ben altijd erg blij om te zien dat M. heerlijk kan spelen met ogenschijnlijk niet veel. Met takjes, stenen, zand. Lekker rennen en trampolinespringen met vriendjes, of tekenen. Ik probeer ook te sturen wat hij krijgt door bv voor zijn verjaardag geen speelgoed (heeft ie zat van) te vragen, maar wel leuke boeken, muziek en gezelsschapsspelen.
Aan de andere kant spaart zijn oma Dungans voor hem en gaat hij daar helemaal los op, en heeft hij een DS van ons gekregen toen hij naar groep 3 ging.
Zijn plezier staat bij ons voorop, maar we doseren en sturen wel.
Comment door esther — 10/10/2010 #
Ik ben het helemaal met je eens. Ik kan me eerlijk gezegd niet herinneren dat er in mijn kleutertijd dit soort dingen waren, maar ze zullen er ongetwijfeld zijn geweest. Wij kregen bij lange na niet wat er allemaal te krijgen was op speelgoedgebied, onze ouders waren behoorlijk kritisch over wat er uberhaupt in huis kwam, maar ik heb niet het gevoel daaronder geleden te hebben. Als je niet zomaar alles krijgt wat je wil hebben (of voor je gevoel moet hebben omdat iedereen het heeft), dan leer je de dingen die je wel hebt / krijgt te waarderen. En volgens mij heb je daar uiteindelijk meer aan dan wanneer je alles maar krijgt…
Comment door Margriet — 12/10/2010 #
Ik snap je helemaal hoor. Maar ik vermoed dat jouw Jonah het soort kind is dat ‘vanzelf’ vriendjes aantrekt, ook zonder gadgets.
Mijn kind daarentegen gaat nog altijd geen spontaan gesprek aan en heeft dikwijls moeite met oogcontact en sociale regels. Hij praat slechts over één of twee onderwerpen gedurende maanden en als dat onderwerp dan ook nog iets is wat niemand interesseert heeft hij pech.
Als dat onderwerp iets populairs is (zoals bakugan)dan heeft hij een gespreksonderwerp dat hem populair maakt. (niet per se omdat hij zoveel bakugans heeft, want hij heeft er maar één. Maar hij weet wel àlles over het onderwerp)
échte vriendschap is veel meer dan dat, maar dat leert hij nog wel. En intussen heeft hij op zijn minst enkele speelkameraadjes.
Comment door jennifer — 12/10/2010 #
Er gaat niets boven principes, geloof ik. En iemand die van harte principieel is, trekt gewoon vrienden aan. Het een hoeft het ander niet uit te sluiten.
Comment door Plato — 13/10/2010 #