.over hoe alles toch nog goed kwam
oktober 6, 2010 on 8:57 pm | In ge | 39 CommentsAllereerst. Beyblade sucks. Man wat een kutknakespeelgoed. En wat is er mis met een gewóne tol, behalve dan dat je die nergens meer kunt scoren, als je die achterlijk dure houtenspeelgoedzaken gemakshalve even niet meetelt. Die ze hier op ’t dorp ook niet eens hebben. Neeee, wij hebben de Intertoys. Beyblade mekka. Walhalla!
Ik kocht er vanmiddag een Bakugan. Aan een sleutelhanger. Want de rest was me te duur. Voor het kindje waar kleuterKind zaterdag een feestje van heeft. En een Beyblade, die koop ik dus nooit. Voor niemand niet!
KleuterKind’s vriendje was mee, naar de Intertoys. Ik had z’n moeder er even daarvoor op het schoolplein op gewezen dat er vanmiddag een voorstelling was in de bieb, in het kader van de Kinderboekenweek, dus die was nog snel even op de fiets naar de bieb om, zo bleek later, de laatste twee kaartjes te scoren.
Twéé, ja.
Want begeleidende ouders moesten dus ook een kaartje kopen.
Dat was vorig jaar nog niet zo, dat stond niet op de site, dat mailden ze me niet toen ze me mailden dat ik de kaartjes, die ik via internet had gereserveerd voor kleuterKind en z’n vriendinnetje, vóór woensdag op moest halen en dat vertelden ze me niet toen ik de kaartjes maandag ophaalde en nog een hele poos heb staan kletsen óver de voorstelling.
Dus.
Toen we na de Intertoys, oliebollenkraam en Albert Heyn weer thuis waren, hoorde ik dat. Amper. Boven het kabaal dat blijkbaar bij Beyblades hoort uit. KleuterKind’s vriendje had ze namelijk. Natuurlijk. Die óndingen. En kleuterKind, die wéét dat ‘ie er geen krijgt, er zelf wel voor mag sparen, maar ook hoe lang dat gaat duren, was letterlijk door het dolle heen. Met de nadruk op dol. Helemaal dol van een plastic tol.
Op zulke momenten voel ik me soms tegelijkertijd een hele goede en een hele slechte moeder. Een hele goede omdat ik ‘m niet zo verwen, voet bij stuk houd en wél de tijd neem om ‘m uit te leggen wat rages zijn en hoe reclame werkt, een hele slechte omdat ‘ie nu eenmaal omringd wordt door kinderen die wél zo verwend worden en hij dan dus soms vaak de énige is die geen Beyblade/Bakugan/Nintendofwatdanook heeft. Keuzes, keuzes.
Één grote en twee kleine Beyblades had kleuterKind’s vriendje mee. En die twee kleine óndingen kreeg kleuterKind vervolgens van ‘m. Hártstikke lief natuurlijk, maar oh wat ben ik er niet blij mee. Want de hondsBeybladesdolheid nam niet af. Gedurende de dag. En kleuterKind en z’n vriendje wilden eigenlijk al niet eens meer naar de voorstelling, of mochten dan in ieder geval de Béyblades mee? Nadat ik duidelijk had gemaakt dat er niet gebeyblade werd tijdens de voorstelling, konden we dan eindelijk op pad. We haalden eerst nog even kleuterKind’s vriendinnetje op en liepen toen met drie hyperkindjes naar de bieb. Waar de voorstelling dus inderdaad uitverkocht was, hoorde ik de biebmevrouw al tegen twéé dames voor me zeggen. Zij dropen af, maar mooi dat ik niet een uur in m’n uppie ging zitten Beybladen wachten daar, dus ik accepteerde geen nee en even later zat ik dus te kijken naar een voorstelling waar onze kindjes eigenlijk nog te jong voor waren, en ik te oud. Máár de kindjes vonden ’t leuk en zaten een uur stil om vervolgens, jawohl, te gaan Beybladen. In de bieb. Met, want die was er toevallig ook, het kindje waar ik de Bakugan voor kocht. Beyblades had ‘ie al. Bakugans ongetwijfeld ook.
Naar huis dus maar, want daar kun je ook Beybladen. En je mama’s gek maken. Niet dat ze dat niet al zijn, te hoepelen in de huiskamer op een woensdagmiddag zonder drank.
Ik goot er nog even wat groene ranja in, dat bocht ráákt maar niet op, één fles, staat hier al vanaf het Fruitveterfestijn, ze kregen een van datzelfde feest nog overgebleven fruitveter, ik deelde lichtgevende armbandjes uit #hoecool #watnoubeyblade en we namen afscheid van kleuterKind’s vriendje en z’n mama. Stapten in de auto, want inmiddels regende het heus wel hard, en we hadden ’t halve dorp al drie keer rondgesjouwd, reden naar het huis van kleuterKind’s vriendinnetje en deden daar nog een klein frituurfestijntje.
Oh. En de kinderen Béybladen. #dasookverledentijdspreekmaaruit ; )
Maar toen.
Waren we weer thuis, liet kleuterKind z’n inmiddels allebei al halfstukke Beyblades aan papa zien, en liep ik even snel naar buiten om
de dag
in één keer
weer hélemaal
goed te maken.
Nou ben ik wel benieuwd of er überhaupt nog mensen bestaan, wat zullen zij een gelukkig en rustig leven hebben, die nog nooit van Beyblades gehoord hebben én of die nu wel of niet gegoogled hebben.
39 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Never heard of! (mooie foto’s!)
Comment door Jojo — 06/10/2010 #
Nog nooit van gehoord.
Van die beydingen niet en van dat andere geval wat je wél kocht ook niet.
Ik was (ben) een kind van zo’n verantwoorde moeder. We hadden geweldig speelgoed, kasten vol boeken en een hele boerderij tot onze beschikking, maar geen plastic rage rommel.
Als kind vond ik dat verschrikkelijk. en nu, als moeder snap ik het. Ik wil mijn kinderen ook leren dat ze niet altijd zomaar cadeautjes hoeven te krijgen. Dat ze niet aan rages mee hoeven te doen alleen omdat anderen dat ook doen. Dat plastic rommel óók rommel is. Zelfs als iedereen het heeft.
En toch.
Ik herinner me nog zó goed hoe ellendig ik het vond dat de hele klas een superjojo had en ik niet.
Comment door Geartsje — 06/10/2010 #
hm.
net maar s gegoogeld.
snap het nog steeds niet..
maar neem aan dat J me er morgen wel iets over gaat vertellen 😉
scoorde laatst van ’n schoonmaakmiepie @ work wel een gratis-iets-van-de-plus voor J, maar geen idee waar ik het liet.
ah well.
ik knuffel ‘m wel gewoon.
ter compensatie;).
tot morgen!
Comment door sana — 06/10/2010 #
@geartsje, nou inderdáád, die tweestrijd. wij hadden op zich vroeger wel ‘rommel’ ook, maar niet zoveel als ándere kindjes.. en als ik even ánders kijk, zie ik een kindje dat gewoon heel blij is met die (tweedehands en stukke zelfs dus) ‘rommel’. en ik hártje blije kindjes! vooral als ’t dievanmij is!
die tweestrijd dus..
Comment door de mama — 06/10/2010 #
@sana, je neemt niet eens een béyblade mee voor ‘m? ; ) sms me nog even hoe laat je ungefähr denkt aan te komen?
Comment door de mama — 06/10/2010 #
ik heb werkelijk geen flauw idee waar dit logje nu over gaat…ga zo toch maar even googlen. denk ik.
Comment door geertje — 06/10/2010 #
Bey… wat????????
Mooie luchten zeg!
Comment door Marijke — 06/10/2010 #
Nee, nog echt nooit van gehoord.
Ga zo wel even googlen en hopen dat ik het dan snap.
Comment door Aukje — 06/10/2010 #
Nooit van gehoord, blijkbaar vreemd voor een mama van 3?! Een gelukkig leven wel, maar rustig?! ‘k Loop al een week een shitvirusje, alleen door die hoets van me ben ik de onrust zelve..
Comment door Andrea — 06/10/2010 #
Hoest dus..
Maar wat ik vergat, die middelste foto, DIE IS MOOI, tsjonge jonge!
Comment door Andrea — 06/10/2010 #
Haha! Ik kende de beyblades nog niet en ja.. ik had dus gegoogled…
Dat goede en slechte moeder ding heb ik ook. Met snoep vooral. Gister vroeg Liz al of ze een snoepje mee mag nemen bij de overblijf. Nee dus. Die en die en die hebben dat wel, zei Liz. Tja, jammer voor haar, maar daar begin ik dus niet aan.
Maar toch. Als iets echt ‘in’ is en iedereen het heeft, zal ik waarschijnlijk toch wel zwichten. maar dan wel met uitleg. Of het pas doen als ze na de uitleg het toch nog wil. Oe.. klinkt wel fout..
Wat hier ook ECHT NIET gekeken zal gaan worden is nickelodeon.
Einde reactie. 😉
Comment door Jolanda — 06/10/2010 #
@marijke en andrea, en in het echt was het dus nog zoooveel mooier =)
@jolanda, joon had al bedacht dat ‘ie ze aan sinterklaas ging vragen. en dan denk ik dus.
weer.
al.
of.
Comment door de mama — 06/10/2010 #
O ja, de terreur van de hypes. Ik ken Beyblades van mijn jongens en ben alleen verbaasd dat ze nog stééds in zijn. Ben wel blij dat ik er hier ondertussen vanaf ben, hahaha!
Comment door Tina — 06/10/2010 #
Nooit van gehoord. En ja, halverwege het verhaal zat ik op google….
Comment door Marieke — 06/10/2010 #
@tina, niet nog steeds, maar weer. vrouw vd intertoys vertelde me dat ze 4 jaar terug ook helemaal hot waren. (toen in de vergetelheid geraakt totdat iemand waarschijnlijk nog een beste lading terugvond en dacht, o ja, die waren ook nog ’s voor twee keer niks te maken en die kunnen anno 2o1o wel eens een tientje gaan opleveren. per stuk. minstens. #gekte
Comment door de mama — 06/10/2010 #
Geen idee wat dat voor dingen zijn en gelukkig is fee-Luna nog veel te klein om met rages mee te willen doen. wat dat betreft was mijn meoder net zoals jij, en ben ik van plan dat deel van de opvoeding te herhalen bij mijn eigen kinderen. wat nou rages, zonder dat prul kunnen ze ook prima spelen met wat er verder voorhanden is en niet godsgruwelijk duur is, en/of zo kapot.
Duss… mooie luchten!
Comment door Ruthy — 06/10/2010 #
Ik wist niet wat het was totdat Google mij hielp. Ehhh, ziet eruit als dingen waar ik stapelgek van zou worden als de kinderen op de BSO ’t meenemen, het verbaast me uberhaupt dat ik het niet ken want de weppies ofzo zijn wel extreem populair hier. Bij jou weer niet? 😉
De lucht op die foto’s is echt prachtig!!!
Comment door maistick — 06/10/2010 #
Verhuis naar A’foort. Heb een zeer rage-gevoelige zoon, maar beyblades en bakugan slaan hier op school totaal niet aan denk ik. Had van die eerste zelfs nog nooit gehoord. Als je het nou over Dungans had gehad, van de C1000, ja dán kon ik meepraten. Ik ben niet tegen rages, ik gun mijn kinderen hun hypes, want ze genieten ervan, spelen er uren mee alleen en met vriendjes of dinnetjes en ze zijn nog steeds prima in staat om zich met een bal, zand, modder, stenen ed te vermaken. Het hoort er bij meid en het is niet erg. Ik zou me er niet zo tegen verzetten, maar goed, ik ben slecht mama van mijn kindjes en jij van het jouwe :-).
(PS btje lang verhaal)
Comment door Karen — 06/10/2010 #
haha, grappige tikfout in deze: ‘slecht mama’ ipv ‘slechts’.
Comment door Karen — 06/10/2010 #
Nog nooooooi van gehoord.
Ga niet googlen, want ik heb het vermoeden dat ik het niet eens wil weten.
Comment door Anouk — 06/10/2010 #
Een meisjesmama ben ik, dus geen beyblades. Maar goed, wel van die ‘prachtige’ my little pony’s. Da’s ook niet echt heel kek hoor.
Comment door Toaske — 06/10/2010 #
Nooit van gehoord.
En geen zin om te googlen, na jouw verhaal.
Comment door Novy — 06/10/2010 #
Zeker van gehoord en die komen hier niet in huis, wordt niet goed van al die hypes!! (hoewel er wel een hoop dingen wel in ons huis liggen hier hoor, moet ik eerlijk toegeven.) Maar hier ben ik niet ingetrapt. 😉
Comment door sillyme — 07/10/2010 #
bakugan klinkt me bekend, bayblades dan weer niet 🙂
Hm, ik laat mijn jongens wel meedoen aan rages. Zolang het me niks extra kost. Ze sparen er voor of krijgen ze van de oma of es van de sint. Maar eigenlijk was de hoofdreden voor het deelnemen aan rages omdat Jona het zo moeilijk had om in de groep te raken en ik weet hoe belangrijk dat is voor ‘m. En het helpt dus echt wel als ie ook kan meepraten over bakugan of whatever. Zijn vriendjes zijn me meer waard dan mijn principes.
Comment door Jennifer — 07/10/2010 #
Geen idèè waar dit over gaat! En ik heb er nog wel vier! #ennieteenszinomtegooglen
Comment door Annemarie — 07/10/2010 #
Nee.. nooit! Ik denk dat ze niet verkocht worden in Zwolle! 😉 haha.. ff op Google gekeken en het ziet er niet uit en ik snap er ook niets van. Wat kun je er mee?
Comment door Henry — 07/10/2010 #
Ik had ook geen idee,maar toch maar even gegoogled
voor diegene die het graag willen weten.
Inge volgens Bol.com is het pas voor de jeugd vanaf 8 jaar, dus kan Jonah nog een hele poos sparen. vr gr paps.
Beyblades zijn een soort tollen. Deze Beyblades worden al tollend in een arena gelanceerd, waarna een speler moet proberen de Beyblade van zijn tegenstander uit de arena te stoten of te laten stoppen met tollen. Deze tol heeft goede grip waardoor je hem beter en nauwkeuriger kunt lanceren en dus meer kans hebt op de overwinning.
Meer
Comment door Dolf(de papa) — 07/10/2010 #
Google maakt me niet echt veel wijzer, maar is verder ook niet belangrijk.
Wat wel belangrijk is, dat kinderen al jong leren dat ‘alles willen hebben’ mag, maar alles krijgen niet. Er moet ten alle tijden wat te wensen blijven, nietwaar?:-)
Comment door Trui — 07/10/2010 #
Jemig die dingen zijn hier allang uit! Geen kind dat er nog mee speelt. Nu zijn het die Dungans van de C1000, wat een ondingen.
Comment door Eline — 07/10/2010 #
Schitterende avondzon over Zandvoort. Wat beyblades zijn???? Geen idee. Deed bij de C1000 boodschappen en kreeg daar dungans, ook een gouden want had voor 50 euro boodschappen gekocht. Twijfelde eerst of ik ze aan de bedelende kids bij de ingang zou geven maar bedacht dat Friso er misschien ook wel blij mee zou zijn. Dat was hij ook, een halve dag ofzo want nu kijkt hij er niet meer naar om. Weggooien mag helaas ook nog niet 🙁
Comment door Inge — 07/10/2010 #
ik heb nog nooit van beyblades gehoord. ik heb een meid, zou het daaraan liggen? 😉 wij hebben de funky beans
Comment door Yvonne — 07/10/2010 #
Ik ben helemaal eerlijk. Ik heb niet gegoocheld. En ik weet niet wat beyblades zijn, noch ben ik bekend met een bakugan. Zo’n kind vindt dat niet erg. Die kan ook gewoon met een takje spelen. Maar ja, de vooruitgang en de commercie he. Trek je er niks van aan. Weg met die rotzooi. Laat het kind zijn eigen fantasie maar benutten. Die heeft ie beslist.
Comment door Plato — 07/10/2010 #
beywàttes? #inzaligeonwetendheid
Comment door SARA — 07/10/2010 #
Eens met Karen. Ik gun mijn kinderen hun hypes. Ik zie ze aan en begrijp ze soms totaal niet, amar dat maakt niet uit, want ik snap best dat als je 6 of 9 of 11 bent, je heel andere dingen belangrijk vindt dan als je volwassen bent. Ik accepteer gewoon dat hun hele bestaan kan draaien om iets dat *voor mij* uitermate triviaal lijkt. En so what? Ze spelen er lekker mee, uren en en uren zo lang de rage duurt, MET vriendjes. Daar is niks mis mee, zou ik zo zeggen. En wat ze er verder van ‘ leren’? Nou, dat als ze iets echt heel heel heel graag willen, mama dat soms ook voor ze regelt, gewoon omdat ze lief zijn en ik het leuk vind om ze blij te maken. Verder hoeven ze er niks van te leren. Ik kijk ook niet naar House om iets te leren. Ik twitter ook niet om iets te leren. Sommige dingen zijn leuk omdat ze leuk zijn, en spelen op zich is al leren genoeg.
🙂
Comment door Francine — 08/10/2010 #
ik word oud denk ik….nog nooit van gehoord
Comment door maureen — 08/10/2010 #
Ik voel me wel heel gelukkig want nog nooit van zo’n eh…Beyblades gehoord of gezien 🙁
Mijn kids doen zowiezo niet mee met de rages om het financiele kaartje…( heb net weer winterschoenen en laarzen voor de meiden..man, man ) maar toch vind ik het ook niet leuk als hij altijd buiten de boot viel ( vorige school) om de enige te zijn, ja echt de ENIGE die niet mee deed..voor zijn verjaardag heeft hij aan ALLE mensen geld gevraagd ( hij werd toen 7# kanpdatikhetnogsteedsvindvanhum ) en daar kocht hij toen zijn felbegeerde Nintendo DS …en dan denk ik zo kan ’t ook…je kunt niet zomaar alles ‘krijgen’in je leven…
Comment door Rosalie — 08/10/2010 #
nooit van gehoord, boeit ook niet dus geen google ook !
rages zijn alleen vervelend als je een kind op de lagere school hebt, of kleinkinderen van die leeftijd, daarna of daarvoor, absoluut geen last van.
ze zijn er super gevoelig voor en daar word dus ook op ingespeeld.
met of zonder , op dat moment hangt het levensgeluk ervan af , voor hun.
maar kiezen voor “een beetje ” lijkt me een wijs besluit !!
en principes of vriendjes ??
principes maken jou jij. vriendjes hoeven niet precies dezelfde principes te hebben, maar wel in de richting…
kinderen hebben op die leeftijd én geen principes, mits aangeleerd, én geen vriendjes….
toch ????
😉
Comment door JantjeDee — 09/10/2010 #
geen idee wat het voor dingen zijn. En ook al geen googlezin. 🙂
Maar wat een mooie foto’s van het eind van de dag!
Comment door Toet — 12/10/2010 #
Beyblades, baku… *scrollt weer omhoog* bakugans… Never heard of. De laatste rage die ik ken, is die van de flippo’s. Voel me nu acuut stokoud, want wanneer was dat ook alweer?
Gelukkig dat die dag zo perfect eindigde. Ik heb hier, midden op straat, met open mond staan kijken naar de lucht die in de fik stond. Allemachtig prachtig!
Comment door Margriet — 12/10/2010 #