juli 1, 2008 on 10:46 am | In ge | 40 Comments
Vrienden zijn
de familie die je kiest,
zegt Zij
en ze kiest
en kiest,
maar ze kiest mij niet.
En na negentien jaar
ben ik er eindelijk klaar
mee, want
ik wil geen vinger,
ik wil minstens meer dan een hand.
40 Comments »
RSS feed for comments on this post.
hard. ‘drietig.
maar klaar is klaar.
Comment door karin r. — 01/07/2008 #
Jee, gooi dat maar in je rugzakje erbij…
Herkenning, wederom herkenning.
Maar genoeg is genoeg en dan moet het stoppen, want het kost teveel energie.
Voel je niet afgewezen of verdrietig, je bent een mooi mens.
Comment door Jis — 01/07/2008 #
Bah!
Comment door Marijke — 01/07/2008 #
Moeilijk he, dit soort dingen afsluiten? Altijd blijft er toch een beetje hoop dat ze uiteindelijk wel voor je kiest. Tot het op een gegeven moment echt genoeg is.
Comment door Eline — 01/07/2008 #
ach man wat herkenbaar…
Comment door margriet — 01/07/2008 #
Gelijk heb je. Al kan ik niet beoordelen hoe dierbaar je band met diegene is. Misschien moet je haar/hem gewoon de tijd en ruimte geven. Dan zal de tijd zal het leren… 😉
Comment door bl@nkie — 01/07/2008 #
Enigszins filosfisch
Comment door Chantal — 01/07/2008 #
Ik ben ook zo iemand die meer wil dan een vinger. Dat is dan toch juist kenmerkend voor een vriendschap?! Ik sta er soms ook alleen in en snap dat eigenlijk niet! Je hebt gelijk. 19 jaar is dan al héél lang, nòg 19 jaar gaat dan echt niet lukken! Wèl knap van je!
Comment door Annemarie — 01/07/2008 #
(dat je er klaar mee bent bedoel ik dan..ik kan zo moeilijk loslaten, maar dit is echt beter!)
Comment door Annemarie — 01/07/2008 #
“Zolang de vingers geen gefrustraarde vuist laat worden, maar de hand openlaat van eenieder of een ander kan hij geschud worden tot een rustige wrijving op een ander zijn gelaat.”
Comment door Erwin Troost — 01/07/2008 #
En zo is het. Punt uit.
Comment door Pascal Summer — 01/07/2008 #
Lijkt me een moeilijk maar erg verstandig besluit van jou. En ben stiekem reuze nieuwsgierig om wie het gaat..
En alles okee. Met ons dan. Niet met mijn computer, auto, tijdindeling en energie : (
Comment door mir — 01/07/2008 #
Inderdaad een moedig besluit. Maar je wil een hele vriend geen halve vriend, lijkt me..
Comment door Roos — 01/07/2008 #
je hebt zelf ook te kiezen en hebt het lang volgehouden overgeslagen te worden. Moeilijk, maar waarschijnlijk een goede keuze om er niets teeds weer energie aan kwijt te zijn.
Comment door Fee-Luna's mama — 01/07/2008 #
is het echt?of zomaar geschreven….als het echt is, dan terecht. Kies maar voor jezelf
Comment door maureen — 01/07/2008 #
Vaak is het zo dat op het moment dat je het loslaat je ‘krijgt’ waar je altijd zo op gehoopt hebt.
Misschien, misschien niet maar je hebt een keuze gemaakt. Goesso!
Comment door Jetty — 01/07/2008 #
19 jaar wachten om gekozen te worden, is veel te lang!
Kop op, meisje! Het is tijd, dat je zelf kiest!
Comment door trui — 01/07/2008 #
Hoi Inge
Mooi omschreven
neem die vinger en kies dan voor de hele hand zo kun je lekker verder gaan.
Groetjes Rinus
Comment door rinus — 01/07/2008 #
Ach meissie toch, een beetje droevig word ik hier toch wel van want … 19 jaar hopen? Da’s een hele lange tijd.
Als zij niet ziet wat ze ‘weggooit’, dan heeft zij een probleem. Ik zou het wel weten hoor, je kreeg meteen mijn hele arm!
Comment door Toaske — 01/07/2008 #
en ik geef je gelijk!
Comment door Danielle — 01/07/2008 #
En terecht. Je verdient die hele hand.
Ik moet daar zelf ook eens knopen in doorhakken.
Comment door Marieke — 01/07/2008 #
Ow.. en die mail?? Graag! 😀 Ben er nog niet uit…
Comment door Marieke — 01/07/2008 #
Helemaal mee eens. Als je voelt dat het zo niet goed genoeg is, dan heb je er uiteindelijk niets aan. Bij sommige vriendschappen is een vinger genoeg, bij de ander wil je de hand, zoals je het zelf omschrijft.
Ben wel benieuwd hoe je zoiets in de praktijk gaat aanpakken. Ga je de betreffende persoon hiervan op de hoogte brengen. Of laat je het gaan? Of mss vertel je daar wel liever helemaal niet over 🙂
Comment door Mimi — 01/07/2008 #
Tja, maar dan hoef je ook niet te kiezen. Want zij koos jou toch ook al niet…..
Comment door blue — 01/07/2008 #
het zou me niet verbazen als je opeens nog een vinger krijgt, nu je niet meer hoeft (hoewel dat nog steeds geen hele hand is).
Comment door Robtheblob — 01/07/2008 #
Geef je géén ongelijk.
Erg herkenbaar.
Moeilijk, maar beter soms.
Comment door Aukje — 02/07/2008 #
Lastig om commentaar te geven omdat ik geen idee heb over wie je het hebt. maar als je na 19 jaar nog niet geaccepteerd bent, dan zal ik er niet op rekenen dat het nog gaat gebeuren. Dus kan ik me heel goed indenken dat je er klaar mee bent. Genoeg is genoeg.
Comment door Liesbeth — 02/07/2008 #
Goed dat je er eindelijk klaar mee bent. Ander en beter zou ik zeggen.
Comment door veerle — 02/07/2008 #
Pfoe 19 jaar wachten? Dan moet ze toch wel heel bijzonder voor je zijn. Jammer dat het zo moet lopen. Maar verstandig. Ik ben er beter in geworden in de loop der jaren.
Comment door Karen — 02/07/2008 #
@karin : hard ? dunno… ‘drietig wel.
@jis : dank je. en ik voel me niet afgewezen, wel een beetje verdrietig.
@eline : die hoop, dat is waar ik klaar mee ben.
@henry : tijd en ruimte is er genoeg geweest. nu.
@annemarie : ik kan ook moeilijk loslaten. soms. maar de hoop laat ik nu los.
@maureen : helaas echt.
@trui : lief 😀
@toaske : ook al zo lief 😀
@marieke : knopen doorhakken is soms ook zo lastig. want, definitief ?
@mimi : heb ’t haar al meerdere malen gezegd. nu las ze het hier. (vond ze niet leuk…)
@blue : toch kun je wel kiezen voor iemand die niet voor jou kiest… maar dat houdt een keer op.
@robtheblob : zou mij wel verbazen.
@liesbeth : psies. enough is enough.
@all : dank voor de fijne reacties.
Comment door de mama — 02/07/2008 #
@karen : ze is en blijft heel bijzonder voor me. maar ik ga niet meer blijven wachten tot ze dat inziet.
Comment door de mama — 02/07/2008 #
Het is hard. Maar het is goed dat je een keuze gemaakt hebt.
Niet dat het ook maar iets compenseert, maar Plato heeft al bij het eerste logje dat hij van de Mama een keuze gemaakt. Zoals Toaske jouw haar arm geeft, geef ik je die andere arm. Omdat je een geweldige meid en een liefhebbende moeder bent. En daar gaat niets van af.
Comment door plato — 02/07/2008 #
oei…het woordje “las” staat er niet tussen. Fout, fout.
Comment door plato — 02/07/2008 #
Pijnlijk! Maar mooi geschreven.
Comment door Jelle — 02/07/2008 #
Heel herkenbaar. Doet pijn…….
Comment door Inge — 03/07/2008 #
@demama:
ik bedoel ‘hard’ als in dat het zo moet zijn.
Comment door karin r. — 03/07/2008 #
Ik ben het met de eerste twee regels eens.
Maar het is wel zo prettig als jouw (uitgekozen) familie, jou ook als familie ziet.
Comment door Rian — 03/07/2008 #
mooi omschrijven, zo’n verdrietig gegeven…
Comment door Marlies — 03/07/2008 #
omschreven bedoelde ik dus
Comment door Marlies — 03/07/2008 #
Toch wel herkenbaar … hard en verdrietig
Comment door Loezju mv Sven — 06/07/2008 #