.niets menselijks is je vreemd
december 7, 2009 on 9:20 pm | In ge | 16 CommentsJe loopt te schreeuwen hoe hard de tijd gaat, maar je hebt zelf niet door hóe hard. Je woont hier nu al meer dan vijf jaar en je denkt hoopt nog steeds dat ’t tijdelijk is. Je hebt plannen, maar voert ze maar mondjesmaat uit. Je denkt dat het aan de tijd ligt. Maar je twijfelt ook wel eens. Je verbaast je. Elke dag weer. Je verwondert je ook. Elke dag weer.
Je bent wel eens bang dat de dagen geteld zijn. Maar je zou niet weten door wie of wat dan. Je hoopt op een God, maar je krijgt je verstand er maar niet omheen. Je kijkt naar je kind, je vóelt het Wonder dat hij is, maar.
Je weet het antwoord als een ander het je vraagt, maar je vraagt het jezelf ook af.
Waarom.
Wat, hoe, wanneer en waar.
En de zon schijnt en is het zo belangrijk om te weten waarom?
Hoe?
Je sluit je ogen en bent je even weer bewust van de Grootsheid van het geschenk van een nieuwe dag.
En dat dankbaarheid vooral een gevoel is dat je zèlf mag ervaren.
Je besluit bijna elke week wel een paar keer dat je het anders gaat doen.
Maar je twijfelt ook wel eens.
16 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Wat een adembenemend stukje. En ja, de tijd gaat, hard, zie daar maar eens grip op te krijgen. En dan die twijfels… Heel herkenbaar!
Comment door Tina — 07/12/2009 #
Gelukkig maar!
Comment door Yvonn — 07/12/2009 #
Wat een energiek stukje. Ik vraag me dan wel af wát je dan precies anders zou willen doen.
Comment door Toaske — 07/12/2009 #
ja het was droog vandaag en waarschijnlijk idd de enige dag in de week. Zucht, ik had best wel inde zak willen meegaan naar Spanje 😉
Time flies, je knippert met je ogen en er is weer eendag voorbij. Waarbij veel van de dingen die je je voorneemt niet eens uit hebt kunnen voeren……
groeten Inge
Comment door Inge — 08/12/2009 #
ik heb je toch niet
aan inspiratie geholpen
door mijn opmerking
over de grootte
van je woonkamer ?
.
als wel;
sorry
.
maar uh… midlife crisis ?
Comment door Anders — 08/12/2009 #
@anders, nee man (inspiratie) en nee man (midlife crisis).
Comment door de mama — 08/12/2009 #
En op een dag denk je: waarom vraag ik me al die dingen af? Het is, in zekere zin toch goed zo? Ik mag er toch van genieten? Nou dan, waarom dan al die vragen? Aanvaard het gelijk het komt. En dan doe je dat en mens… wat geeft dat een rust. Eventjes je hoofd stilzetten en verdorie… er gebeurt niks verkeerds.
Comment door Plato — 08/12/2009 #
Oftewel: gewoon Zijn en Ervaren…. mooi!
Comment door Ruthy — 08/12/2009 #
Het is toch heerlijk zo te mogen genieten.
Comment door Geartsje — 08/12/2009 #
Ik zeg: gewoon doen !
wat je dan precies zou moeten doen is mij een raadsel, elke dag is er zoveel te doen, dat ik meestal, lam geslagen achter mijn pc blijf zitten
😉
@ ik heb toch echt een vergrootglas nodig hier hoor !
of ben ik nou ineens zo oud geworden ??
Liefs Janneke
Comment door JantjeDee — 08/12/2009 #
*zucht* ik doe met je mee
Comment door maureen — 08/12/2009 #
Het meest bevreemde is dat ik de Goddelijkheid in mezelf vaak af om zo met de domme menselijkheid te kunnen omgaan.
😉
Comment door Erwin Troost — 08/12/2009 #
Herkenbaar.
Comment door Jolanda — 08/12/2009 #
Je bent een mooi mensch Inge!
Comment door Marijke — 08/12/2009 #
Prachtig, wat mooi beschreven! Wat een beleving, twijfel maar ook verwondering! Je leeft en bent een mooi mens..
Dit alles doet me ook direct denken aan Ramses met Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder! Raar hè? 😉
Comment door Henry ™ — 09/12/2009 #
Als je later groot bent
Snap dan niet
Niet alles waar een naam aan is gegeven
Want als je later groot bent
En je ziet
Wat al zo vaak veel mooier is omschreven
De zon, de zee, de liefde en de lucht
Waar vogels zweven
Verbaas je dan
Maar snap ’t niet
De een noemt het ’t wonder van het leven
De ander gelooft alleen maar wat ie ziet
Je moet het zelf beleven
Maar in Godsnaam
Snap ‘t niet
(snap ’t niet – velhuis en kemper)
Comment door Ing — 09/12/2009 #