.nothing you do for children is ever wasted

Oh echt, dat houtjetouwtjegebeuren blijft volgens mij nog net zo lang leuk als ik daar blijf werken. ^^
Één meisje van groep 8 lukte het vandaag de hangmat te maken, met de rest oefende ik nog de Jacob’s ladder en de touwladder en en en.

Voor de kleintjes had ik een paar ringen van Hinkel Twister meegenomen, zodat ze die om de pionnen konden gooien. Maar toen regende het harder en harder en moesten we uiteindelijk met twee groepen 1 en 2 én groep 3 en 4 naar binnen. In twee kleine lokaaltjes. De meerderheid plofte direct voor de televisie, ik sta heel eenzaam en alleen in mijn visie hierop, een paar anderen wisten zichzelf te vermaken en de rest liep met de zieltjes onder d’armpjes.
Eh, ringen, dacht ik.
Ik riep de kinderen die nog niets te doen hadden, zette ze aan tafel en bedacht toen ter plekke een van de sufste spelletjes die ik ooit heb bedacht. Echt. Het was zo suf. Terwijl we bezig waren, probeerde ik er nog een draai aan te geven om ’t wat leuker te maken, maar de jongste aan tafel was vier en om dan halverwege de regels te gaan veranderen, is ook zo wat.
Dus we speelden het suffe spel uit.
En toen.
Wilden ze nóg een potje!
En door hun enthousiasme was het ineens helemaal niet zo’n suf spel meer. ^^

titel: Garrison Keillor. foto’s van groep 5. ^^