.nog even nagenieten dan
november 22, 2010 on 12:52 pm | In ge | 15 Comments, want op tijd naar bed met wat paracetamol deed het trucje voor ’t Kind =) En een ononderbroken nachtrust deed ’t voor mij. Soort van. Vandaag doen we pyjamadagje, met weliswaar nog wat hoofdpijn, keelpijn, spierpijn en snotoverschot, maar ook met elkaar, goeie zin en fijne herinneringen.
Ineens herinner ik me veel langer geleden, toen mijn ouders veertig jaar getrouwd waren en ’t Kind nog geen Peuter was. Daarna mocht ‘ie voor ’t eerst uit logeren bij opa en oma. En Bobby.
Ik weet niet waarom, het is allemaal zo fijn en het wordt wat veel dingen betreft ook alleen maar leuker, maar als ik terug denk aan toen ‘ie nog zo klein was, kan ik wel janken.
Gelukkig sta ik nog steeds op een niet te evenaren eerste plek bij hem, samen met z’n favoriete knuffel die we bij het grof vuil vandaan visten ooit. Papa komt daar ergens vér na.
Maar terug naar ’t feest!
Ik zie m’n neefjes en nichtje veel en veel en veel te weinig en heb m’n hartje dan ook weer hélemaal opgehaald aan hun aanwezigheid.
M’n nichtje, m’n enige echte eigen en al waren er tien dan nog steeds favoriete nichtje, was helemaal zichzelf. En dat is zo fijn. Ik ben niet anders gewend, want mijn Kind is dat meestal, ook bij anderen, maar Sophietje hangt ook gerust een uur aan d’r mama’s rok. Als ze ’t allemaal te spannend vindt.
Maar nu dus niet =)
Zij en hij hadden elkaar ook weer helemaal gevonden. Zij hem een beetje meer dan hij haar, maar als ze maar schik hebben met elkaar. En dat hadden ze. Duidelijk. De hele dag.
Deze kleine man, de kleinste van ’t stel, was helaas niet zichzelf. Hij was moe en hangerig en wou niets eten en ook al niet op het springkussen. Ondanks al mijn pogingen. Hij heeft nog wel een hele tijd heerlijk bij me op schoot gezeten óp het springkussen en achteraf was het misschien maar beter ook dat ‘ie niet ging springen, want ’s avonds spuugde ‘ie al z’n sap eruit, erm menneke : (
Ik geloof dat het Kind in z’n hele leven nog nooit zoveel gesprongen heeft, en aan m’n spieren vandaag te voelen, ik ook niet ; )
De combi drank-springkussen viel me alles mee.
Trouwens.
Het trucje is, om na elk glaasje alcohol minstens een gelijke hoeveelheid van dat spiffy water te drinken, en springen maar weer!
En had ik al gezegd hoé fijn ik ’t had met de kindjes?
Oh en laat ik ’t bruidspaar niet vergeten! Zeg. Die hadden ’t ook zó naar hun zin, kletsten en dansten en leken wel veertig jáár, in plaats van veertig jaar getrouwd.
Heel tof.
Oh en Schoonmutti had weer een lading zelfgemaakte drank om je vingers bij af te likken, voor toen we al weer met z’n vijfjes bij hun thuis waren. ’t Is dat ze al rijk zijn, anders zou ze ’t spul op de markt moeten brengen en klaar. Oh, de Tia Maria die ze had gemaakt van hónderd koffieboontjes..
Echt.
De Gall & Gall kan wel inpakken.
Ik kreeg nog een grote jampot vol zelfgemaakte advocaat en U mag best weten dat ik daar gistermiddag in de auto al van gesnoept heb, want de beste advocaat van je leven proef je maar één keer. Of nou ja, ik de komende dagen dus nog wat vaker =)
Ik kreeg ook nog een mega jampot vol zelfgemaakte jammix. Daar houden wij van, Schoonmutti en ik. Zes of zeven jammetjes door elkaar, héérlijk!
’s Ochtends was er dan eindelijk tijd voor het Kind om opa en oma voor te lezen. Uit. En om nog even stilletjes te hopen dat ze hun geld aan hun dochters doen en ons het huis nalaten te genieten.
En nu ga ik kijken hoeveel het kost om zo’n springkussen te huren.
Echt.
15 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Wat heb jij genoten!!! En iedereen zo op de foto’s te zien. Prachtige locatie ook trouwens!
Comment door Marijke — 22/11/2010 #
HET KIND 😉 zit bekant vaker thuis dan op school!!mooi huis hebben je schoonouders, oelala zou ik ook wel willen hebben!
Comment door maistick — 22/11/2010 #
@maaike, eg nie! 😛
en ik dacht aan een soort inn, een bedenbreakfastmaardananders. daar. in de toekomst. doe je mee? 😉
Comment door de mama — 22/11/2010 #
Wat een enthousiast verslag. En pffft, paleisje hoor, daar zou ik ook wel willen wonen.
Comment door Toaske — 22/11/2010 #
Wat een geweldige foto van jullie tweetjes!
De foto van het bruidspaar en de handjes van je neefje (denk ik) vind ik ook super!
Springkussen heb ik op m’n werk. Dussss.. Als je een aanhangertje hebt. 😀
Comment door Jolanda — 22/11/2010 #
Super leuk verslagje van een (toch nog) leuk feestje/weekendje.
Foto met z´n tweetjes is moooooooiiiiii!!!!
Tja en zo´n huisje…ach dromen blijft leuk…
Comment door Kids Vaessen — 22/11/2010 #
Mooi huis ja. Maar je zou het iedere dag schoon moeten maken! (dat denk ik dan altijd maar 😉 )En ik lees het wel vaker tussen de regels door, nu iets duidelijker dan, maar waarom komt de papa (en vriend) er zo vér na? Snap ik eigenlijk niet! Wat zònde ook denk ik dan!
Comment door Annemarie — 23/11/2010 #
@jolanda, ik ga nu kijken wat een aanhangertje huren kost?
; )
@annemarie, ik denk voornamelijk omdat mama er altijd is en papa niet. en omdat papa vaak moe is als ‘ie er is. met ochtendhumeur. soms de hele dag ; )
Comment door de mama — 23/11/2010 #
@jolanda, wow. da’s toch aanzienlijk goedkoper dan een springkussen huren hahaha zullen we dat dit voorjaar dan eens regelen, hier beneden in de tuin? met liz en joon? =)
Comment door de mama — 23/11/2010 #
Jij bent een levend voorbeeld van de Grote Blijmoedigheid. Spinglevend, springkussen. Maar Vriendje, komt die er niet wat bekaaid van af?
Comment door Marius — 23/11/2010 #
Hoi Inge
gefeliciteerd je het jubileum van je ouders 40 jaar een hele poos hebben ze samen lief en leed gedeeld
Wat heb je weer een mooie serie foto’s gemaakt
Groetjes Rinus
Comment door rinus — 23/11/2010 #
Heerlijk zo’n geniet-weekend. Maar meen je nou werkelijk dat die knuffel met dat glaasje wijn ooit bij het vuilnis vandaan hebt geplukt?? Aaaahh!! Brecht is ooit exact zo’n knuffel (een neushoorn, toch? Ik moet nog ergens een foto hebben….) verloren en een paar avonden ontroostbaar huilend in slaap gevallen. Ze verloor het beest in het winkelcentrum en zochten in iedere winkel en zelfs tussen het vuilnis van de winkels….. Inmiddels is Brecht hem vergeten… Hij heette ‘Noe’ trouwens.
Comment door Yvonn — 23/11/2010 #
Oh enne.. hier is pappa er altijd en ik beduidend minder vaak. Als ik thuis kom ben ik best moe, maar we staan samen op één. Vanavond nog door Brecht én Joep én Madelief bevestigd….
Comment door Yvonn — 23/11/2010 #
Mooi voorbeeld van gezelligheid. Jij bent een blij mens he. Dat is altijd zo prettig te lezen. Want ik had een pestpokkedag. Alleen al van die berichten uit Brussel over een Europese regering die modale mensen geen normaal huis gunt. En een Donner die daar wat vaag over ouwehoerde en dus niks voor Nederland doet.
En dan lees ik hier en word ik weer wat blijer.
Toch jammer dat papa zo’n lage plaats inneemt. Maar over een paar jaar, ligt het misschien wel gelijk. Zo gaat dat vaak.
Comment door plato — 24/11/2010 #
Werk aan de winkel voor de papa dus. En voor jou, want een ochtendhumeur, dat de hele dag duurt is onacceptabel en dat mag je hem best duidelijk maken.
Fijn, dat jullie zo’n heerlijk weekend hebben gehad en nog gefeliciteerd met de schoonouders.:-)
Comment door Trui — 24/11/2010 #