hoe ik ben

april 27, 2008 on 6:46 pm | In Over mezelf, Peuter, Trotse tante | 32 Comments

Soms heb ik het gevoel al meerdere levens te hebben geleefd. En dan doel ik niet op reïncanariepietepeuterige ideetjes die ik er op na zou houden, want niet, maar op het gevóel dus.
Natuurlijk ben ik gewoon veranderd, zoals iedereen aldoor verandert, maar het lijken soms van die afgesloten periodes in mijn herinnering. Inge op de MAVO, Inge op de HAVO, werkende Inge, Inge op het HBO en zingende Inge. Om er maar een paar te noemen.

Vorige week bij Zus besefte ik ineens dat m’n neefjes echter al bijna achttien jaar een constante factor in mijn leven zijn.
Tante Inge.
Dwars door alle andere Inge’s heen.
Of ik nou op een podium stond te zingen over een femme fatale of het eerstejaars studenten moeilijk maakte op een introkamp, m’n neefjes zaten in m’n hartje.
Elk vriendje dat ik ooit had, moest eerst en vooral ook gek zijn op kinderen mijn neefjes. Want. Ik was ben Tante Inge.

En sinds een jaartje of drie, bijna vier, is Peuter dus de tweede constante in mijn leven. Zit hij altijd in m’n hartje.
De mama.
Bóven alle andere Inge’s zelfs.
Wat er in de toekomst ook nog op mijn pad zal komen, altijd zal ik eerst en vooral de mama zijn. En dan Tante Inge. En daarna pas vriendin Inge, dochter Inge en zusje Inge. En alle andere Inge’s.

Deze vijf mannetjes zullen mij er altijd aan blijven herinneren hoe ik ben. Zij maakten mij stuk voor stuk wie ik ben blijf.

32 Comments »

RSS feed for comments on this post.

  1. ik ben niet opgegroeid
    met zulk familiegevoel,
    dus ik kan het niet
    (wil het wel) begrijpen.

    ik vraag me af
    of dat hetzelfde is
    als hele goede vrienschappen
    die met je meereizen.

    Comment door karin r. — 27/04/2008 #

  2. D. vrienDschappen.

    Comment door karin r. — 27/04/2008 #

  3. .. ik ga voor het eerst tante worden.. en ik geniet nu al van die dikke buik van schoonzus! Vanmiddag gingen we even naar Prenatal, zo gezellig! Eindelijk mag ik ook eens rondneuzen tussen al die troepjes. Heerlijk. Nee het kind is nu al in mijn hart! Dus koester jij je neefjes maar heerlijk!

    Comment door Marijke — 27/04/2008 #

  4. Noah
    Jonah
    Bijna dezelfde letters.
    Familie is heerlijk, soms.

    Comment door Aukje — 27/04/2008 #

  5. Het zou een stokje kunnen zijn. Dus … Dat je allereerst de mama bent, dat vind ik heel logisch. Dat daarna al tante komt, dat vind ik vrij apart eigenlijk. Niet omdat tante zijn niet heel tof is, maar gewoon, omdat dat voor mij niet geldt. Allereerst ben ik mama en daarna Toaske. Dan vriendin (als in partner), dochter, vriendin (als in vriendschap) en dan pas tante.

    Comment door Toaske — 27/04/2008 #

  6. Inge, toen ik de psychiatrie belandde raakte ik alle rollen kwijt. Langzaam veroverder ik weer rollen terug. Van alle vrouwen/meisjes die ik ken weet ik dat de moederrol de belangrijkste is voor jullie. Ver verheven boven alle andere rollen.
    Dat is bij jou ook zo, lijkt het dus.
    Ik denk ook wel eens dat ik meerdere levens achter de rug heb, vanwege inzichten die ‘anderen’ niet hebben. klinkt ook weer zo narcistisch……..

    Comment door maurice — 27/04/2008 #

  7. Ik word als alles goed gaat dit jaar voor de dertiende!! keer tante. En echt..ze zijn me allen dierbaar (de 5 van mn zusje het aller-meest) maar ik moet er ook wel bijzeggen dat ik naast het mama zijn ook het gevoel heb (zoals Toaske) dat ik eerst gewoon mezelf ben,en vrouw van en dan toch ook nog zus en dan idd de tante en vriendin riedel 🙂 Beetje krom geschreven maar zoiets dus. Vind het heel bijzonder hoe jij het voelt. Mooi ook.

    Comment door annemarie — 27/04/2008 #

  8. ow maar dat heb ik met de kinderen van mijn zusje..die voelen altijd “eigen” heerlijk!

    Comment door margriet — 27/04/2008 #

  9. @Inge: stoeltje kopen?

    Comment door annemarie — 27/04/2008 #

  10. Het hele leven is in fasen, dat is normaal. Maar toch zul je altijd de zelfde zijn, ondanks alle veranderingen in je zelf

    Comment door Redstar — 27/04/2008 #

  11. Mooie ode aan de familie!

    Comment door Puur Kaat — 27/04/2008 #

  12. lieffffffff (meer hoef ik hier niet op te zeggen/schrijven)

    Comment door Je Zus — 27/04/2008 #

  13. Heerlijk, zulke constante factoren, een soort van houvast ook in je leventje, want dat verandert niet!

    Comment door Willian — 27/04/2008 #

  14. En Jan dan? Moest ide niet genoemd worden in dit blogje 😉

    Je hebt het weer super omschreven. Ik voel me ook altijd meer dan één Inge,

    vrouw van, moeder van, dochter van, tante van, vriendin van, …. En dat allemaal in één en dezelfde Inge. Goed he?

    X

    Comment door Inge — 27/04/2008 #

  15. je zou er schizo van worden 😉
    gelukkig zitten al die Inge’s in één velletje !
    en ze gaan nog moeiteloos in elkaar over ook,
    wat een mazzel…
    beter nog..ze bestaan naast elkaar!
    multi functioneel noemen we dat!!
    vrouw zijn..
    zo kan je het ook noemen..
    moeder, loodgieter, schilder, behanger, zangeres, onderwijzeres, activiteiten leidster, tante, dochter, zusje,catering service, interieur verzorgster, verpleegster, chef de cuisine, ober, fotografe, romanticus, schrijfster,minnares,vriendin, nicht zo kunnen we nog wel uren door gaan!
    maar één ding weet ik zeker !
    die neven boffen met zo’n tante!!
    😉
    janneke

    Comment door J@ntje — 28/04/2008 #

  16. Volgens mij zijn we allemaal personen met heel veel rollen, alleen voel je je in een paar rollen het fijnst.

    Comment door Eline — 28/04/2008 #

  17. Goh, ga het bijna jammer vinden dat ik geen jongere neefjes heb zo :p

    Comment door Jennifer — 28/04/2008 #

  18. Als mens heb je zo enorm veel rollen, dat je er soms moe van word. Maar gelukkig kan je goed prioriteiten stellen, de ene rol gaat nu eenmaal voor de andere.

    Comment door Liesbeth — 28/04/2008 #

  19. Al die rollen, sja dat zijn mamma’s, multifunctioneel inzetbaar.
    Ik wacht nu op een ‘laatste’ nieuwe rol namelijk die van grootmamma. Niet dat een van mijn kinderen (of partners) zwanger is maar langzaam maar zeker gaan ze toch die leeftijd krijgen. Ik kan er nu al naar uit kijken. Het lijkt me zo heerlijk.

    De kinderen van jouw kinderen ……. sjucht ……. ik wacht geduldig 🙂

    Comment door Jetty — 28/04/2008 #

  20. ;p
    😉

    Comment door J@ntje — 28/04/2008 #

  21. Ze maken je tot wat je bent, maar vergeet je eigen kracht niet…

    Comment door Chantal — 28/04/2008 #

  22. Ja het zijn allemaal fasen he. Ik ben de tel kwijt..hahahaha.

    Fijne week.

    xxx BAr

    Comment door Bar — 28/04/2008 #

  23. boven alles uit blijf ik Lenie ..
    de rest komt erbij ;))
    en is wel zo makkelijk …hahahahahaha
    leer je wel als peuter op eigeste pootjes gaat
    staan en leven …..de belangrijkste factor bij mij ?? is Lotje die aan mijn voeten ligt en mijn schaduw en maatje is ;))
    hoe oud deze dame is ???? hahahahahahahahahahahaha
    ze moeten ook alles van me weten ….nou goed dan …ben van ’54 dusssssssssssssssss …
    ja dus ………zingen de vogels daar ook zo hard ???? tis hier heerlijk na een bui ..geen wind en zingende merels en lijsters ….zo mooi 😉
    knuf van die ouwe Leen ;))

    Comment door lenie — 28/04/2008 #

  24. Ikku en Inge. Beiden 1 persoon…mooi.

    Comment door maureen — 28/04/2008 #

  25. Apart hoor, dat intense gevoel wat jij beleeft voor je neven. Ik heb dat niet zo sterk.
    Na mijn kids komt toch echt husband op de tweede plaats.
    Die neven van jou boffen maar met zo’n tante als jij 😀

    Comment door Desire — 28/04/2008 #

  26. @karin : gezien mijn grote familie, is mijn familiegevoel ook redelijk beperkt hoor. ik vind het echter niet te vergelijken met vrienschap.
    @marijke : wat helemaal super ! gefeliciteerd !
    @aukje : noah vond ook dat jonah naar hem vernoemd was. een beetje, hebben we toen maar gezegd 😉 (en idd ! soms !)
    @toaske : dat snap ik ook. maar het is dus niet hoe ik ben.
    @maurice : valt mee hoor 😉 ik snap dat (ook) wel…
    @annemarie : 13 ! als ik ze àllemaal meereken, kom ik op binnenkort nummer 11 😀 (en doel je op toaske’s stoeltje ? hahaha)
    @margriet : eigen idd…
    @redstar : dat weet ik zo net nog niet… daar volgt nog een logje over !
    @willian : idd ! heerlijk houvast 😀
    @inge : die zit toch ànders in m’n hartje dan de kids…
    @janneke : en ik met hun ! 😀
    @jetty : oh ik hoop zó dat ik dat ook ooit nog mee mag gaan maken !!!
    @chantal : zij onderstrepen die kracht !
    @leen : van ’54 = 54 toch ? jonge deerne die je d’r bent 😉

    Comment door de mama — 28/04/2008 #

  27. Ieder mens speelt verschillende rollen in het leven en de identiteiten die deze rollen voortbrengen, vormen samen één persoon.

    Comment door Rian — 28/04/2008 #

  28. Ja dàt stoeltje ja. Naja..zoeiets dan, zo’n houten ‘kinder’ stoeltje 🙂

    Comment door annemarie — 28/04/2008 #

  29. zoeiets? tssssss.

    Comment door annemarie — 28/04/2008 #

  30. Mooi logje. En zoveel ‘rollen’ als je als mens kunt hebben zeg.

    Comment door Mimi — 29/04/2008 #

  31. Wat een mooie mannen zijn dat!

    Comment door Marieke — 01/05/2008 #

  32. Wat een geweldig familiegevoel!

    Comment door Loezju mv Sven — 01/05/2008 #

Leave a comment

XHTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Entries and comments feeds.