allesbehalve kek
januari 16, 2008 on 7:14 pm | In Over mezelf | 61 CommentsEn toen dacht ik dat ik dood ging. Binnenkort. Wat natuurlijk nooit uitgesloten is, een ongeluk zit in een klein hoekje, maar ineens kwam het wel heel veel te dichtbij.
De drie weken die ik zou moeten wachten op de uitslag van mijn uitstrijkje, bleken slechts vier dagen. Gisteren belde de huisarts. Zelf. Met slecht nieuws. Vanmorgen reden we naar het ziekenhuis. Colposcopie, biopt en direct te horen gekregen dat ze binnenkort, onder narcose, een ‘stukje weg zullen moeten nemen’. De arts had heeft goede hoop dat het daarmee dan ook klaar is, maar waarschuwde al wel voor een eventuele herhaling van. Zo’n ‘stukje wegnemen’. Adem uit.
Ik heb dus nog geen baarmoederhalskanker. Er is wat goed mis, maar ‘ze zitten er bovenop’. Ik ga nog niet dood !!! Ik zie vreselijk op tegen de uiteindelijke uitslag van de biopt*, de narcose, de ingreep en de hele medischemallemolen-ellende die me nog te wachten staat, want zelfs in het gunstigste geval zullen uitstrijkjes voorlopig aan de orde van de dag paar maanden zijn, maar ik leef. Ik leef, ik leef, ik leef. Misschien nog wel heel lang. Die kans is er. Dat ik Peuter niet alleen Kleuter zie worden, maar ook Puber en wie weet wat nog meer. Adem uit.
De uren tussen het akelige telefoontje gisteren en de voorlopige (in vergelijking met dat telefoontje positieve) uitslag vandaag waren erger dan de bevalling. Erger nog dan de angst toen ik nog zwanger was en alles er niet goed uit zag. In nog geen vierentwintig uur zag ik Peuter’s leven zonder mij mijn schoonmoeder voor het eerst huilen (en later voor de tweede keer, van opluchting), zei Zus dat ze van me hield (en dat is bijna net zo zeldzaam) en huilde mijn liefste vriendinnetje door de telefoon dat ze niet zonder me kon. Adem uit.
Ik ben nog steeds bang, zo’n stoertje ben ik nu eenmaal niet, maar de wereld staat niet meer helemáál op z’n kop. Ik kàn weer uitademen. Ik heb gebeden en gebeden en gebeden en mijn tweede wondertje gekregen. En het is allemaal allesbehalve kek, maar ik leef. Ik leef, ik leef, ik leef. Adem uit.
*Volgende week donderdag. Uitslag bloedonderzoek is er al voor die tijd.
61 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Poe, wat zinnigs kan ik hier nou op zeggen? Ik wil je heel veel sterkte wensen en ik hoop oprecht dat het uiteindelijk goed mag aflopen. Beangstigend eng zoals je schrijft over Peuter, Kleuter zien worden etc.
Nogmaals, sterkte en vooral blijven in-en uitademen!
Comment door Annelinde — 17/01/2008 #
Wat een nieuws… ook al ken ik je alleen virtueel, ik sta even met een mond vol tanden en wil je een flinke knuffel geven.
KNUFF!!
Comment door Mamaloena, mama van Luna — 17/01/2008 #
Natuurlijk ben je bang. Je gezondheid is zo belangrijk en wanneer je een klein kind hebt, ben je dubbel zo kwetsbaar. Was dit de reden misschien ook dat je zo vaak ziek was, of heeft het één niets met het ander te maken? Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte de komende tijd!
Comment door Tina — 18/01/2008 #
Heftig. Prachtig om te zien hoe jij -door alles heen-je evenwicht bewaart en de zegeningen telt omdat deze diagnose OOK het beste en het sterkste bij jou en je geliefden oproept. En hoe je dat beleeft als een kracht die je steunt.
Comment door Mark — 18/01/2008 #
* schrikkkkkkkk *
Adem in – adem uit
Ik was even een dagje niet bij je aan het lezen en zie nu dit bericht …. ik schrik me te pletter.
Herken het gevoel van onmacht, twijfel maar ook van kracht.
Adem in – adem uit.
Nu bijna 11 jaar geleden kreeg ik de diagnose kanker. Ik heb gevochten en geknokt en bovenal geprobeerd mijn kop erop te houden en ….. overleefd. Ieder jaar opnieuw onderzoeken omdat mijn bloedwaarde niet goed zijn maar ieder jaar kan ik weer door.
Adem in – adem uit.
Geleerd heb ik te genieten! Geen tijd verloren te laten gaan.
Ik ga vanaf nu duimen voor hele goede uitslagen! Sterkte!! (K)
Adem in – adem uit!
Comment door Jetty — 18/01/2008 #
POEH, wat een verhaal, wat een impact ineens.
Heel veel sterkte voor de komende tijd en dat alles een positief einde mag krijgen.
Bedenk me net dat ik nog niets gedaan heb met mijn oproep….misschien toch wel even de tijd ervoor nemen.
Comment door Thom, Nynke & Thijmen — 18/01/2008 #
Inge, nu ben ik hier een dag of wat niet geweest. Ik loop meteen drie logjes achter en duik hier meteen in een verhaal waar ik van schrik.
Ik begrijp dat dit preventief is en dat ze er snel bij zijn. Dus niet onmiddellijk heel erg. Al kan ik me voorstellen dat je van slag bent, tuurlijk ben je bang, zou ik ook zijn.
Lieve Inge, ik zal driedubbel voor je duimen. Het komt vast goed. Het MOET goed komen. Ik wens dat je je zinnen kunt verzetten en toch een beetje vrolijk door het leven kunt gaan tot je de uitslag krijgt. En dat ie voor jou positief is natuurlijk.
Hou je taai. Een dikke knuf van mij voor jou.
Willem
Comment door plato — 18/01/2008 #
Lieverd!
Ik schrik me rot! 🙁
Ik ga heel erg voor je duimen, dat het uiteindelijk goed komt. En elke avond even voordat ik ga slapen aan je denken!
Heel heel heel veel liefs! Ik geef om je! En kom snel langs!
Hele dikke knuffel,
Van je weblogvriendinnetje. [ maar ook gewoon vriendinnetje! ]
(L)
Comment door mai — 18/01/2008 #
Zou wat schrijven.
(eer)gisteren
Haalde ’t weer weg
Zocht op youtube.
naar ’n versje met troost.
Kon niet vinden wa’k’wou.
Hoor ik net dit.
Op de autoradio.
Want (vrijwel) alles is al geschreven.
(hierboven)
.
http://youtube.com/watch?v=_HbhdbuVhIY
daar moet je ’t maar mee doen…
Comment door Anders — 18/01/2008 #
Damn. Even geen tijd gehad om logs te lezen, en dan plots dit.
Wat een klotebericht zeg…(excuus voor het woord).
Maar wel goed dat ze “er bovenop zitten”.
Heel veel sterkte in deze tijd. Hou je taai!
Comment door Liesbeth — 19/01/2008 #
Jeemig Ing, pffff heftig………… Weet je nog vorige week zondag op de bank? Your worst nightmare scenario……………
Sterkt lieverd, ik brand een kaarsje voor je vanavond………….
XX
Comment door Inge — 19/01/2008 #