uniek !
mei 3, 2007 on 12:57 pm | In Peuter | 8 CommentsGisteren waren we op bezoek bij Peuter’s vriendje.
Tenminste, wij mama’s vinden dat ze vriendjes zijn. En sòms vinden ze het zelf ook ! Gisteren vond Peuter alleen van niet.
Hij vond het allemaal een beetje spannend, zeker nu zijn vriendje er ook een zusje bij heeft gekregen. De vorige keer dat we er waren, lag zusje nog rustig bij mama op schoot, of ze lag lekker te drinken bij haar eigen mama, maar nu tijgerde ze er al flink op los en dat is natuurlijk wel heel spannend, helemaal als je dat niet gewend bent ! Haar grote broer, behulpzaam als altijd, kwam Peuter ook af en toe iets te dichtbij als ‘ie weer wat aan Peuter kwam geven.
Maar op een paar traantjes na, hebben we een superdagje gehad ! Peuter plaste daar ook stoer op de wc, heeft zusje nog aan het lachen gemaakt met een geïmproviseerd kiekeboe-spelletje en heeft zelfs nog een liedje gezongen voor haar !
De(ze) mama verbaast zich er steeds weer over hoe verschillend ze zijn. Ze schelen maar 1 maand, 2 weken en 1 dag en toch hebben ze, allebei op andere gebieden, grote voorsprongen op elkaar.
Zo kletst Peuter zeer verstaanbaar en kan zodoende ook (meestal) heel duidelijk vragen of aangeven wat hij wel en niet wil. Hij schrikt echter als z’n vriendje hem zo ineens een grote kiepwagen in de handjes wil duwen. Ook als z’n vriendje hem z’n autootje terug gegeven heeft, en vervolgens nog even het muziekje aan wil zetten, terwijl Peuter ’t autootje dus vast heeft, schiet ‘ie in de traantjes. Bang dat z’n vriendje z’n autootje weer af wil pakken.
Gelukkig is ‘ie zo goed met woorden, dat ik hem even apart kan nemen, zodat hij zijn verhaal kan doen en ik met hem door kan nemen hoe het beter kan gaan. Echt veel beter gaat het echter pas, als z’n vriendje èn zusje op bed liggen.
Terwijl de mama’s even lekker op de bank kunnen zitten kletsen, rijdt Peuter supervrolijk rond op één van vriendje’s ‘supergave’ auto’s. Ik hoef alleen maar in de gaten te houden of ‘ie niet valt als ‘ie over de drempel sjeest. Hij heeft dan weliswaar een enorme voorsprong op taalgebied, maar qua motorische vaardigheden is z’n vriendje hem sprongen vooruit !
Wat zijn ze toch uniek !
Peuter is voorzichtig, z’n vriendje beduidend minder.
Peuter is netjes en beleefd, z’n vriendje moet daar eerst de woordjes nog voor onder de knie krijgen.
Peuter plast elke dag een paar keer op de wc [en trekt voor die tijd zèlf z’n luier uit en gooit deze netjes in de luieremmer], z’n vriendje heeft laatst toevallig 1 keer op het potje geplast.
Peuter vindt samen spelen soms spannend, z’n vriendje vindt het alleen maar superleuk !
Peuter vraagt nog vaak mama’s handje als ‘ie ergens op moet klimmen, z’n vriendje klautert er vrolijk op los.
Vanzelfsprekend ben ik supertrots op Peuter, maar stiekem ben ik ook wel een beetje jaloers op wat z’n vriendje allemaal kan en durft.
Maar net zo als z’n vriendje binnenkort goed te verstaan zal zijn, zal Peuter me ongetwijfeld hartkloppingen gaan bezorgen door overal op te klimmen.
En dan zullen ons weer andere dingetjes opvallen, waardoor we realiseren hoe uniek ze zijn !
Klik hier voor een filmpje van Peuter en z’n vriendje, zomer 2oo6.
8 Comments »
RSS feed for comments on this post.
maar goed dat ze allemaal net even anders zijn, anders zou het goed saai worden hoor..
Comment door margriet — 05/01/2008 #
Inge,
Misschien ziet Peuter meer “beren op de weg” als hij gaat spelen… Dat is een consequentie van gevolgen van je acties kunnen overzien. En dat lijkt me een heel “voorlijke” eigenschap.
Dirk
Comment door Dirk — 05/01/2008 #
Elk kindje is uniek en maakt zijn eigen ontwikkeling door. Toch leuk om te zien en te vergelijken lijkt mij. Je mag trots zijn op peuter hoor, volgens mij is ie al een hele vent! Ga nu even het filmpje kijken.. 😉
Comment door Angelique — 05/01/2008 #
Kzou nog maar even tevreden zijn met die behulpzame hand om ergens op te klimmen Inge, zoals je al vermoedt haalt ie vast eerdaags halsbrekende toeren uit.
Wat een prachtige scrap van “zusje” en een waardevol stukje film!
Comment door ellen — 05/01/2008 #
Hoi Inge,
Onze Brecht is supervoorzichtig tijdens spelen met andere kindjes, heeft glijbaan, schommel enz. erg lang erg eng gevonden en wordt onrustig als andere mensen/kindjes benauwd dicht bij haar zitten of staan. Wij weten dat dit komt door een evenwichtsstoornis die aan het licht is gekomen doordat Brecht nauwelijks omrolde maar perfect rechtop kon zitten, op ‘r billen door de kamer schoof maar absoluut niet ging kruipen of staan en dus al helemaal niet ging lopen. Na intensieve fysiotherapie deed ze vlak voor ‘r tweede verjaardag de eerste losse stapjes. Daarna heeft het nog lang geduurd voor aan Brecht geen ‘raar loopje’ te zien was. Door de fysiotherapie weten we dat sommige prikkels bij Brecht veeeeel scherper aankomen dan bij andere mensen. Als iemand haar van achter op de schouder tikt is dat voor haar bijvoorbeeld zeer bedreigend; iemand die haar van voren nadert is een levensgroot gevaar. Door schade en schande wordt ze wijzer en we weten dat we soms juist moeten prikkelen om de prikkeling uiteindelijk te dempen. Het gaan lopen is bijvoorbeeld uiteindelijk begonnen door een niet-schommelende schommel waar zij op zat terwijl wij met bellenblaas bellen in haar richting bliezen. Eerst was dat heeeel erg eng, toen werd ’t interessant, ging ze de bellen pakken en ging de schommel bewegen waardoor de schommeling veiliger leek omdat ze ’t naar ‘r zin had. Brecht heeft dit alles in een behoorlijk extreme mate, maar bij heel veel kinderen/mensen (ik weet nu ook dat ik er zelf een van ben) komt dit in lichtere mate voor, wat niet opvalt omdat je gewoon functioneert (wat Brecht dus niet deed). Wat bij Brecht, als overcompensatie, juist extreem goed ging was de fijne motoriek en de spraak. (Inmiddels heeft ze de achterstand grotendeels ingehaald en heeft ze niet meer zoveel tijd gehad voor spraak…). Het blijft best lastig. We begrijpen soms best dat zij dingen eng vindt, maar vinden het moeilijk om altijd een voor haar veilige weg naar hetzelfde resultaat te bieden. Bovendien is het in fases erger. Als Brecht groeit is ze gevoeliger en vindt ze water bijvoorbeeld al eng. Ze is dan ook (nog) terughoudender naar andere kindjes. De ‘oplossing’ is in feite altijd te zoeken naar het bieden van veiligheid zonder het daadwerkelijke doen van haar over te nemen. Wat wonderbaarlijk genoeg in ieder geval altijd bijdraagt aan aan het feit dat zij zich lekkerder voelt is haar tastzin te prikkelen door met een medicinaal borsteltje te borstelen over ‘r armen, maar ook door haar zichzelf met water te laten ‘insmeren’ of gewoon met zalf…
Ik begrijp dat bij Peuter dit alles niet aan de orde is, maar misschien alleen maar niet zo erg als bij Brecht.
Ik weet het, het is een bizar lange reactie geworden waar je misschien niks mee hebt, maar toch…
Oh enne… gelukkig maar hè, dat niet alle kinderen hetzelfde zijn; ik zie bij die drie van ons nu al mega-verschillen. De kleintjes lijken geen last te hebben van overprikkeling van hun evenwichtsorgaan….
Comment door Yvonn — 05/01/2008 #
Ja wat moet ik hier op zeggen!!! Ik als mama van vriendje. Kan alleen maar zeggen dat ik het ook fantastisch vind om de verschillen tussen deze twee heerlijke unieke wezens te zien. En daarnaast natuurlijk dat ik ook supertrots ben op mijn eigen ventje, maar dat ik ondertussen niet kan wachten tot iedereen hem kan verstaan (want geloof me, ik versta precies wat hij zegt)
En verder wat een onwijs cool filmpje!!!! Was dat filmpje helemaal vergeten.
Het komt echt wel goed hoor tussen die twee!!
Comment door Gwen — 05/01/2008 #
@yvonn : bedankt voor je reactie. ik denk idd niet dat dit bij Peuter het geval is, maar ik had er ook nog nooit van gehoord en dit soort dingen zijn altijd handig om in je achterhoofd te houden ! jullie zullen er idd je handen wel aan vol gehad hebben en nu nog soms, maar wat fijn dan dat brecht het zo goed doet ! (geef r vdaag maar n extra sticker van me ; ) )
Comment door de mama — 05/01/2008 #
@gwen : ja leuk hè dat filmpje 😆 moest er laatst bij jou ineens aan denken, toen we het hadden over hoe ze vorig zomer zo lekker samen aan het spelen waren met water enzo… en ik ben er ook van overtuigd dat dat weer gaat gebeuren ! kusje voor je kanjertjes !!!
Comment door de mama — 05/01/2008 #