geen bokkenpruik
juli 17, 2007 on 2:34 pm | In Dat was toen | 14 CommentsEen mama staat te wachten op haar kind. Ze is natuurlijk te vroeg, dus de school is nog niet uit. Als ze eindelijk de stroom kinderen aan de overkant van het kanaal haar richting op ziet komen, zoeken haar ogen direct naar haar meisje.
Maar ze ziet haar meisje niet.
Normaal gesproken schiet het hoofd van het meisje om de paar seconden omhoog en ziet ze haar dus al van verre aankomen, maar in de kindermenigte voor haar schieten geen hoofdjes omhoog. Er zal toch niet wat zijn gebeurd ?
Ineens staat haar meisje naast haar. Ze schrikt ervan.
‘Wat is er ?,’ vraagt ze, bezorgd.
‘Ik blijf zitten,’ legt het meisje uit, ‘ik heb een zéven.’
Tja, dan valt er weinig te huppelen, natuurlijk…
Nadat mama ’s avonds nogmaals heeft uitgelegd dat je zelfs met allemáál zevens niet kan blijven zitten, letterlijk noch figuurlijk, is haar meisje weer vrolijk.
Ze speelt een toneelstukje met haar beer en valt in slaap, met de pruik nog op.
14 Comments »
RSS feed for comments on this post.
En ben je nog wel eens onzeker? 😉
Mooi beschreven!
Comment door Marijke — 17/07/2007 #
ik heb er hier ook zo 1 rondlopen, haalt alleen maar 8 9 en 10-en, maar denkt toch dat ze nog zou kunnen blijven zitten…hoe is het mogelijk!
Comment door margriet — 17/07/2007 #
Hahaa…had je moeder veel te stellen met je?
Maar hier wordt een 7 ook niet echt met gejuich binnengehaald..apart wel 😉
Maar blijven zitten daar denken ze dan verders niet over na…gelukkig!
Comment door annemarie — 17/07/2007 #
Ik was vroeger ook niet tevreden met een zeven. Nu zou ik er een moord voor doen! Zeven moorden, als het moet 😉
Comment door Lien — 17/07/2007 #
Zevens zijn prima 🙂 Was je vroeger een strebertje of viel het mee?
Comment door Angelique — 17/07/2007 #
Mooie foto! Mooie meisje, ingewikkelde gedachtes voor zo’n kleintje.
Comment door Toaske — 17/07/2007 #
Oef wat een opluchting dat het kleine meisje toch gewoon over ging. Ik was al blij als ik een 6 haalde. Ik had ook niet zoveel zin om er zoveel moeite voor te doen.
Comment door Henrike — 17/07/2007 #
Ik was op jonge leeftijd al een overtuigd aanhanger van het 5,6 principe. Die wordt afgerond naar boven en dan heb je een 6, da’s voldoende. Ja toch? Gelukkig dat ik daar later vanaf ben gestapt.
Comment door Marleen — 17/07/2007 #
Allemaal 5-en.. Daarmee lukt het wel, is mijn ervaring…. Maar ik had dan ook niet zo’n mooie pruik!
Comment door Yvonn — 17/07/2007 #
Ach kijk nu toch , die pruik, dat is toch echt zo’n moment om vast te leggen ja !
Comment door julia — 18/07/2007 #
heb jij weer helemaal gelijk met je badkamers…was me nog niet opgevallen..
(ssstttt heb al een punt .nl aangemaakt..maar had liever wat jij hebt…maar weet niet hoe..:(((( )
en nee, dit is ook stiekum…hihihihiih…kijken hoe lang het duurt…ze kijken toch niet op mijn web-log….;)))))
maar vond het toch wel leuk om te laten zien wat ik in mijn hart meedraag…
zal ook proberen er wat vaker over te schrijven..
***zucht** plannen…..
Comment door @-',-- janneke --',-@ — 18/07/2007 #
Achgossie.. is it you my dear Watson?
Comment door Sherlock — 18/07/2007 #
@sherlock : ja ook ik was ooit schattig ; )
Comment door de mama — 18/07/2007 #
Op de lagere school was ik net zo. Halverwege de middelbare school deed ook hier het 5,6 principe zijn intrede.
Lieve foto!
Comment door Karen — 18/07/2007 #