het mooiste meisje in de kamer

november 21, 2007 on 11:30 pm | In Over mezelf | 43 Comments

and God help you if you are an ugly girl
course too pretty is also your doom
cuz’ everyone harbors a secret hatred
for the prettiest girl in the room
Ani D.

Wel even schrikken slikken, als je na een paar jaar je aandacht er niet echt bij te hebben gehad, ineens merkt dat je niet langer het mooiste meisje in de kamer bent.

Nooit heb ik begrepen, waarom mijn zus wèl en ik niet gepest ben, vroeger.
Graag zou ik jullie ‘trakteren’ op de klassefoto van de vierde (of vijfde) klas, die me nog zo helder voor de geest staat, maar die ik helaas niet meer heb. Een meisje in een knalrode, strakke jumpsuit, door mama zelf gemaakt natuurlijk en van zo’n glad eng-ig stofje, met bril, flaporen en een paar rotte melktandjes nog net zichtbaar. Echt waar ! En twee staartjesen in m’n veel te dikke haar. Een zelfverzekerde blik erbij alsof ik nog nooit van m’n leven in een spiegel had gekeken. Ik voelde me blijkbaar mooi.

Het ging me voor de wind, vroeger, op school. Ik haalde alleen maar goede cijfers, had vriendjes en vriendinnetjes en kon het ook nog altijd uitstekend vinden met de persoon vóór de klas. Gymen was niet m’n sterkste punt, maar ik was wel lenig als de hel en bij al die andere onzin (blokjesvoetbal, trefbal enz.) werd ik wel gekozen door één van m’n vriendinnetjes. Soms zelfs als eerste. Maar, als het ècht om het winnen ging, ook wel eens als enalaatste. Dat deed me dan weinig. Ik kon m’n eigen kunnen aardig inschatten en zou mezelf ook niet hebben gekozen.
Daarnaast was ik altijd haantje kippetje-de-voorste als er wat te dansen viel. Of toneel ! Jeuj ! Voor vriendjes was ik nog te jong, maar er was altijd wel iemand ‘op mij’, zoals dat toen en in die kringen volgens mij nog steeds heet. Wat ik dan stiekem ook best wel leuk vond. Ook al was het dan die slungel in z’n eeuwige Greenpeace shirt. Of die rare flapdrol bij m’n opa en oma uit de straat. Ik voelde me mooi.

Tegen de tijd dat ik me lichtelijk bewust werd van m’n uiterlijk, droeg ik m’n bril niet meer en waren m’n rotte melktandjes allang verdwenen in een geverfd luciferdoosje. Ik ontwikkelde een sterke drang naar ‘anders’ en dus kleedde ik me zo. Ànders. Dan de rest van de klas. En school. Niemand die er wat van zei. Of tenminste, niet dat ik heb onthouden. Nou ja, m’n ouders, soms. Maar zolang ik het niet tè bont maakte, vonden zij het ook prima. En zo liep ik de ene dag in twee lange, knalrose stroken-rokken over elkaar, met een lichtrose slobbertrui (zo’n ‘borstrok’, maar dan 2 maten te groot, van Zus) en rose katoenen ballerina’s en de volgende in een wit kokerrokje met witte blouse èn witte pumps. Èn grote witte hoed. Ik wel. Ik had geen idee. Zwart droeg ik ook veel, maar dan weer niet de ‘drollenvangers’* met zwart gebreide trui en kisten waar ik me sommige meiden van toen alléén nog maar in herinner. Maar dan weer wel zó, dat ik de bijnaam ‘Black Angel’ kreeg. Ik… voelde me best mooi.

Dat ik wel overdreven van ‘uitersten’ was, bleek wel toen ik de foto weerzag waar ik voor het Rijksmuseum stond. In een lila rok, binnenstebuiten (want ???), een oud zwart-met-grijs overhemd van paps (ik wel… ik had géén idee) en pippi langkousen. Oké, dat van die langkousen verzin ik ter plekke, maar het zal ongetwijfeld iets zijn wat er net zo niet bij paste àls. Of erger. Nog. En m’n haar stond werkelijk waar àlle kanten op en dat in twee kleuren.
Terwijl ik de foto bekeek, staarde er in de spiegel waar ik voor stond, een meisje in een simpele jeans en een wit t-shirt terug. Op het shirt stond ‘FRANKIE SAY WAR ! HIDE YOURSELF’. Dat dan weer wel. Blonde haartjes netjes in een staartje. Ik voelde me… net zo mooi als op de foto.

Gelukkig duurde deze ‘non-obsessie’, die natuurlijk èigenlijk het tegenovergestelde was, maar wist ik veel, toen niet zo lang meer. Maar ik blééf me mooi voelen. Niet over-dréven mooi, maar mooi genoeg om er zelf niet bij stil te staan.
Totdat m’n hele wereld even stil stond.
En ik zwanger bleek.
En onzeker. Over Alles ! Behalve over de Liefde voor Mijn Kind.
Ineens zat m’n haar niet en was m’n neus te groot. En dat litteken viel ook meer op dan anders en wat een lelijk huidje had ik eigenlijk. M’n haar werd dunner en grijzer en op den duur was m’n immense buik eigenlijk het enige mooie wat ik nog aan mezelf kon ontdekken.

De onzekerheid is er nog steeds. Maar niet meer over Alles. En over ‘mooi zijn’ denk ik doorgaans niet teveel na. Net als vroeger.
Alleen vraag ik me wel eens af, als ik in de spiegel kijk, waar dat meisje is gebleven, die zichzelf het mooiste meisje in de kamer vond.

*Voor deze broeken is ongetwijfeld ook eigenlijk een andere benaming, maar dit is degene die ik onthouden heb.

43 Comments »

RSS feed for comments on this post.

  1. Tegenwoordig gaat het altijd maar over mooi zijn, over slank zijn maar bijna nooit meer of het een goed mens is/was.

    Ik zie jou werkelijk altijd als mooi mens. En hoe je er nu werkelijk in het echt uitziet geen idee (ik heb een heel klein beetje een idee) maar voor mij ben je gewoon MOOI!!

    (wat voor broek, truitje, sloffen of staartjes je ook hebt)

    🙂

    P.S. hoe is het met je snotjes?

    Comment door Jé†t¥ — 21/11/2007 #

  2. Volgens mij heet dat mooi van jou: zelfvertrouwen. En dat heb (had) je in voldoende mate zo te leven. En als je nu twijfelt, dan komt dat omdat je zorgt voor het kostbaarste bezit dat je kunt hebben en ik denk dat iedere moeder wel ‘ns twijfelt of ze dat goed doet.

    Comment door Toaske — 21/11/2007 #

  3. Alleen vraag ik me wel eens af, als ik in de spiegel kijk, waar dat meisje is gebleven, die zichzelf het mooiste meisje in de kamer vond……

    Inge… dat meisje is er nog wel, alleen nu in de vorm van een hele mooie lieve jonge moeder.
    Gekkie

    Comment door ellen — 22/11/2007 #

  4. Mooi zijn en je mooi voelen heeft alles met zelfvertrouwen te maken. Als jij heilig geloofd is jouw mooi zijn, dan straal je dat ook uit. Je maakt het gelukkig hormoon aan en je huid gaat meer stralen.

    Comment door youke — 22/11/2007 #

  5. Ik denk dat dat het geheim is van populair zijn; zelfvertrouwen hebben. Fijn dat je altijd zo lekker in je vel hebt gezeten. Bij mij was het andersom. Ik voelde me altijd lelijk en als ik nu de foto’s terug zie, zie ik heel wat anders.

    Trouwens een kind dat zichzelf de mooiste van de kamer vindt, dat zie ik graag, maar bij een volwassen iemand kan dat ook wel onuitstaanbaar zijn. Geef me dan maar iemand die ook zijn onzekerheden heeft.

    Comment door Tina — 22/11/2007 #

  6. Dat was denk ik ook de reden dat jij niet gepest werd en je zus wel: jij straalde waarschijnlijk meer zelfvertrouwen uit. En ik sluit me voor de rest ook bij Tina hierboven aan.

    Comment door Eline — 22/11/2007 #

  7. Snap jij nu mijn verwarring dan?

    Comment door karin — 22/11/2007 #

  8. Wat een geweldige pubertijd moet jij gehad hebben… ik voelde me als puber overal onzeker over. Maar ben nu wel tevreden met wie ik ben en hoe ik eruit zie.

    En als ik naar die plaatjes van jou hierboven kijk dan zie ik een mooi meisje/moeder in web-log land!

    Comment door Miriam — 22/11/2007 #

  9. Prachtig hoe je beschrijft dat je eigenwaarde had en zelfvertrouwen. Dat zijn de belngrijkste dingen in een jong-meisjes-leventje, maar ook nu je een jonge vrouw bent! Het heerljke van ouder worden is toch de toenemende zekerheid over jezelf! En schoonheid zit van binnen! Zeker bij jou!

    Comment door Willian — 22/11/2007 #

  10. goed geschreven stukje!!
    het zelfvertrouwen kwam bij mij pas veel en veel later!
    ik kan er echt van genieten dat ik steeds beter in mijn vel kom te zitten..en steeds meer echt mezelf durf te zijn..en ook gewoon mijn mond durf open te trekken…en ook wel “niet aardig” durf te zijn… 😉
    maar waarom jij jezelf nu effe niet mooi vindt is mij een raadsel!
    liefs janneke

    Comment door J@ntje — 22/11/2007 #

  11. Dat meisje dat zich het moiste vond, is er nog steeds, het zit binnen in je………het is inderdaad je zelfvertrouwen, lijkt me.

    Had ik daar maar wat meer van……..

    Comment door morris — 22/11/2007 #

  12. Prachtig stukje. Pesten heeft idd, naar mijn mening, niets te maken met uiterlijk. Maar met weerbaarheid en zelfverzekerdheid. Een zwangerschap zet je leven op z’n kop. Dat denk ik wel. Misschien moet je ff tijd voor jezelf nemen. Nieuwe kleren, kapper, saunaatje… 🙂 Dat is goed voor iedereen.

    Comment door Stoere Schrijfster — 22/11/2007 #

  13. Dat meisje is er nog steeds, alleen is ze aan verandering onderhevig, net zoals iedereen…
    Kewl geschreven trouwens..

    Comment door Redstar — 22/11/2007 #

  14. Quote: De onzekerheid is er nog steeds. Maar niet meer over Alles. En over ‘mooi zijn’ denk ik doorgaans niet teveel na. Net als vroeger.
    Alleen vraag ik me wel eens af, als ik in de spiegel kijk, waar dat meisje is gebleven, die zichzelf het mooiste meisje in de kamer vond.

    Mooi zijn zit van binnen!!! bedenk je dat elke dag

    Comment door Chantal — 22/11/2007 #

  15. Jaloers word ik er bijna van, zo’n onbezorgde jeugd gehad te hebben. Je niet overal over druk te maken, altijd bang te zijn er niet bij te horen, anders te zijn enz. Ik was rete onzeker, maar wel populair, ook vreemde combi.
    Nu zit ik heerlijk in mijn vel!

    PS De foto’s boven je blog tonen een mooi koppie hoor!

    Comment door Karen — 22/11/2007 #

  16. nu snap ik em…’sexy is as sexy does’dus?? hahaha

    Comment door maureen — 22/11/2007 #

  17. Ik had het graag zo als gehad willen hebben,
    maar ik ben al mijnschooljaren gepest.
    Vond mezelf echt niet mooi, was overal bang voor.
    Alleen een ding, als er toneel gespeeld werd was ik erbij dat vond ik prachtig.
    maar jij was zelf verzekerd,
    en dat is wel handig als je dat hebt..

    Comment door Cyber Oma — 22/11/2007 #

  18. je bent gewoon wie je bent , en mooi zijn komt van binnen uit . Soms zijn mensen zo met zichzelf bezig , dat ze anderen kwetsen door juist hun fase te projecteren op jou . Overkwam mij van de week weer is , gelukkig kan ik luisteren en zwijgen . En vooral incasseren , maar denk er héél wat bij , laat weer eens zien hoe de ander is . Rust in je ziel is rust naar de ander , kleding of geld en goed , tellen daar niet in mee . Snappie het nog ??? hahahahahahahaha
    meis sla die spiegel eens over en geniet van de dag ….;)

    Comment door lenie — 22/11/2007 #

  19. Prachtig toch dat je jezelf altijd lekker hebt gevoeld en je gewoon kleedde zoals je wilde. Een kindje krijgen geeft wel opeens een andere kijk op het leven. Je hebt opeens de verantwoording voor een heel nieuw leven. Dat betekent echter niet dat je jezelf niet meer kunt zijn. Kleed je gewoon weer af en toe lekker gek. Who cares?

    Comment door trui — 22/11/2007 #

  20. mooi zit van binnen..en wat ik daarvan meekrijg via jou logjes zit het nog best goed bij je hoor!!
    je bent een mooi mens.

    Comment door margriet — 22/11/2007 #

  21. Dat meisje is er nog wel, je kijkt gewoon verkeerd in de spiegel 😛

    Comment door Maurice — 22/11/2007 #

  22. Tja, volgens mij moet gansje Inge gewoon even in de zwanenspiegel kijken! Dan ziet ze hoe de rest van de wereld haar ziet: als een stralende en heel mooie vrouw!!

    Comment door Marleen — 22/11/2007 #

  23. Bij mij was het andersom..
    Ik voelde mezelf vroeger totaal niet mooi!
    En dat terwijl ik er, als ik nu de foto’s bekijk, bést mocht wezen!
    Inmiddels bekommer ik me er niet meer zo om..
    Ik vind mezelf prima, ben veel zekerder van mezelf!
    Niet over hoe ik ben, maar wél over hoe ik eruit zie..
    Het is gewoon goed zoals het is….
    En dat terwijl ik écht niet het mooiste ‘meisje’ in de kamer ben!

    Comment door Anske — 22/11/2007 #

  24. Wat fijn dat zelfvertrouwen in je puberteit! Je straalde uit dat je jezelf mooi vond, daarom werd je niet gepest.

    En dat meisje is nog steeds mooi, maar gewoon anders mooi.

    Comment door Jelle — 22/11/2007 #

  25. Onzeker is vrijwel iedereen.
    Da ’s gewoon gezond.
    Alleen doen sommige mensen
    alsof dit niet zo is…
    Dat is gespeelde zekerheid
    en neigt soms naar arrogantie.
    Mensen die écht té zeker van zichzelf zijn,
    zijn vaak ook helemaal niet zo aardig leuk.

    Wie zo ’n header als hierboven,
    boven z’n haar blog heeft,
    is geloof ik wel oké.
    ツ

    Comment door Anders — 22/11/2007 #

  26. Echte schoonheid zit van binnen!

    Heimwwee misschien naar de tijd dat je nog onbezorgd van ‘ alles’ kon genieten….

    Ouder worden kan ook mooi zijn, als we het zelf maar willen zien…

    Comment door Nathalie — 22/11/2007 #

  27. Oh, wat zou ik graag door jouw fotoboek bladeren…

    Verder vind ik je web-log mooi, je schrijfsels mooi en dus jou mooi. Zo simpel kan het zijn.

    Comment door Sana — 22/11/2007 #

  28. Mooi, die geschiedenis van je mooiheid 😉
    Uiteindelijk koopt je niet veel voor “mooi”. Om met Frankie te spreken: Relax, a point is all that you can score.

    Comment door Wessel — 22/11/2007 #

  29. Is het niet
    FRANKIE SAY WAR
    vraagt Frankie?

    Comment door Frank — 22/11/2007 #

  30. Je hoeft alleen maar naar je header te kijken:)
    Je schrijft vol zelfvertrouwen.
    Zit wel goed met jou.

    Comment door Aukje — 22/11/2007 #

  31. Die drollenvangers (of plusfours maar die naam werd ons ook nooit medegedeeld) droeg ik wel.Ik heb er nog een foto van…boven de drollenvangers heb ik een donkere jas met een pseudo padvindersriem er om heen geknoopt.

    Mooi stukje over je jeugd…En dan van de spiegel naar de zwangerschap lijkt wel een heel klein sprongetje.

    Maar als je op dit moment naar jezelf kijkt, denk ik dat je heel tevreden kan zijn.

    Comment door plato — 22/11/2007 #

  32. Ik voel me nu prettiger als vroeger hoor gelukkig als het om zelfvertrouwen gaat! En onzeker ben je soms wel ten opzichte van de opvoeding en over je kinderen, daar ben je mama voor. Doe ik het allemaal wel goed? Zulk soort dingen. Maar als er èèn niet hoef te twijfelen ben jij het hoor!

    Comment door annemarie — 22/11/2007 #

  33. Wat een prachtlog zeg Inge! Ik denk dat we zusjes zouden kunnen zijn. Met bril, en beugel, en het jumpsuitje (mijn moeder, die kon er ook wat van!). Het grootste verschil is dat ik mezelf altijd enorm onzeker heb gevoeld over uiterlijkheden. Geen verkeerd figuur, best sportief, makkelijk studerend. Maar aantrekkelijk? Ik denk niet dat ik me dat ooit heb gevonden. Gelukkig zit ik lekker in mijn vel, sowieso de laatste 20 jaar wel. En kijk, als je dat uitstraalt zit het wel goed. Met jou zit dat ook prima lijkt me?!!

    Comment door Richtsje — 22/11/2007 #

  34. Goed verhaal. Lekker kort. ( ;
    Alle gekheid op 1 stok (of roe, whatever) echt een superjeugd zo te lezen, heerlijk! En daar pluk je nu de vruchten van. Je bent gewoon mooi. Voor zover ik dat kan beoordelen.
    Bij mij lag het ietsje anders, alhoewel, met die jeugd was niks mis, maar met dat zelfvertrouwen… daar heb ik flink wat lesjes voor moeten leren. En nog steeds. Al ben ik een kei in dat verbergen eh compenseren. ( ;

    Comment door Mir — 23/11/2007 #

  35. Prachtig omschreven. Ineens is alles onbelangrijk. Zo heb ik dat ook ervaren. Wat mij verder is bijgebleven is dat met de geboorte van mijn kinderen ook mijn angsten zijn geboren…………

    greetz, Inge

    Comment door Inge — 23/11/2007 #

  36. Als jong meisje dacht ik nooit na over mooi en niet-mooi. Later realiseerde ik me dat ik niet in de categorie ‘mooi’ viel, maar kon er niet mee zitten. Want ‘niet-mooi’ was wel weer erg overdreven.
    En toen ik zwanger werd, maakte het me allemaal nog minder uit. Dat hebben we gemeen; dat deed dus niets terzake. Die buik en dat kind er in waren te prachtig om waar te zijn. En toch waren ze waar…
    Nog twee kinderen verder vind ik dta ik er wel eens wat aan mag doen om er wat ‘mooier’ uit te zien, maar ach, als Brecht da zegt ‘Mamma, wat ben je mooi!!’ als ik iets nieuws aan heb, vind ik het wel weer best….

    Comment door Yvonn — 23/11/2007 #

  37. Prachtig stukje Inge . Zo knap gemaakt !

    Comment door Julia — 23/11/2007 #

  38. Een beetje laat, maar vooruit. Ja, ik denk dat je heel mooi bent, wat ik van je kan zien. Maar is dat belangrijk? Het helpt in ieder geval wel in het leven. Ik denk dat mooi zijn inderdaad ook met name van binnenuit moet komen. Verder kan ik denk ik alleen maar herhalen wat hierboven al eens is gezegd.
    Maar nu even wat geks: Ik begin zolangzamerhand de vijftig te naderen. En het valt me op dat ik ook van de schoonheid van veertigers en zelfs vijftigers kan genieten. Dertig jaar geleden onvoorstelbaar. Groeit je ‘smaak’ mee, of zou je anders tegen dingen aankijken? In ieder geval valt er tegenwoordig veel meer te genieten!

    Comment door Gerhard — 23/11/2007 #

  39. Heel leuk geschreven Inge! En zoals iedereen al zegt; het zit nog in je, maar het verandert met je mee… je bent nog steeds mooi! 😀

    Comment door Marieke — 23/11/2007 #

  40. @all : dank voor de lieve reacties 😀

    Comment door de mama — 23/11/2007 #

  41. geweldig geformuleerd! En wat leuk om al die verschillende kledingstijlen langs te lezen. (pfff, wat komen ze me bekend voor)

    Comment door sillyme — 24/11/2007 #

  42. Bij mij ging dat prcies andersom. Ik vond mezelf al dikke benen hebben toen ik 4 was en al was ik niet iedere dag met mijn uiterlijk bezig( Tenminste niet met mijn lichaam, want, kleine styliste die ik was,was heel kieskeurig in kleding)ik was wel dodelijk verlegen.
    En dat ging volgens mij pas over toen ik een jaar of 19 was.

    Maarre, ik zie hier maar 3 foto s staat, als header en het eerste wat ik dacht toen ik die zag was: “Wat een mooie vrouw.”

    Comment door pruh — 24/11/2007 #

  43. Zucht….wat schrijf je toch geweldig! Ik denk dat we ons allemaal mooi voelde op onze eigen manier en naarmate we ouder worden interesseerd het je minder. Althans nu zonder make-up de straat op no problem, bad hairday ach waarom niet en lekkere makkelijke kleding, er komen toch snotvlekken op. Mooi zijn we toch allemaal van binnen!

    Comment door San — 24/11/2007 #

Leave a comment

XHTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Entries and comments feeds.