19
oktober 25, 2007 on 4:12 pm | In Lettertjes | 28 Comments‘Meisje toch, iedereen die hier zit, hoort stemmen.’
Zei ze dat nu zelf ?
Dacht ze het ?
Of was het Catharina weer ?
Wat maakte ze zich nog druk, ze kwam hier toch nooit meer uit. En ontsnappen durfde ze ook niet meer. Het had haar bijna haar leven gekost, toen ze uit die toren was gesprongen. Eigenlijk hàd het haar haar leven gekost, want hier zat ze nu.
Alleen.
‘Maar je bènt toch niet alleen ?,’ vroeg Michaël.
Ze zuchtte eens diep. Wou dat ‘ie z’n mond hield. Door hem was alle ellende begonnen. Door hem en Catharina en Margaretha.
En God.
Maar die laatste durfde ze niet de schuld te geven.
Moed had Hij haar gegeven en gevochten had ze voor Hem. Hij had hen de overwinning gebracht, maar die Karel…
Mama had nog zo gezegd dat mannen niet te vertrouwen waren. En zeker niet de kroonprins, die te lui was om strijd te leveren voor de kroon.
Ja, zó had ze het gezegd.
Maar de stemmen in haar hoofd zeiden andere dingen. Dat het land bevrijd moest worden. En ze kon niet anders dan luisteren.
Maar wat had ze gehuild, toen ze wegliep van huis.
En nu weer had mama gelijk gekregen. Ze hadden haar erin laten lopen, het proces was heropend en aan haar levenslange gevangenisstraf zou weldra een eind komen.
Misschien was het maar beter zo.
Ze was geen ketter, ze was een kind van God. Haar hart behoorde Hem toe en Hij zou het bewaken.
Dit wist ze.
Het was 29 mei 1431. Ze zei haar avondgebed en droomde van het vuur.
Het kreeg haar hart niet te pakken.
*Geschreven in het kader van WOW – Vuur.
28 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Prachtig.
Comment door Greetje — 25/10/2007 #
tjonge ik ben er stil van!
Comment door margriet — 25/10/2007 #
Oh, wat mooi geschreven zeg. Arme Jeanne! Wat een leven was dat.
Comment door Toaske — 25/10/2007 #
Dat is geen WoW….dat is WAUW!!!! Erg goed Inge…het deed me sterk denken aan zeker standbeeld nabij de tuilerieën.
Comment door plato — 25/10/2007 #
Heel mooi Inge!
Comment door annemarie — 25/10/2007 #
mijn heldin!!
de vrouw die streedt als een man..
(hoewel…zouden er mannen meer gedreven kunnen zijn?? )
de eerste ?
zeker niet de laatste..
@ heb je pinkribbon overgenomen…en je link…en je kan dansen..aan de zee..
knuffelsssssssss
Comment door J@ntje — 25/10/2007 #
mooi Inge! uitgaan van een stukje geschiedenis en er fictie van maken. Knap hoor!
Comment door Plien — 25/10/2007 #
Ah, da’s mooi! Ik vind vooral de laatste zin prachtig.
Comment door Tina — 25/10/2007 #
Een mini historische roman.
Comment door frans54 — 25/10/2007 #
Schitterend, historie in een nieuwe jasje, vol vuur geschreven.
Comment door Marloes — 25/10/2007 #
knap geschreven inge!
Comment door mama muis — 25/10/2007 #
mooi geschreven, leuk om zo terug in de geschiedenis te gaan.
Comment door esther — 25/10/2007 #
Klap, klap, klap!!! Staande ovatie! *staat te klappen voor haar computer*
Comment door Marleen — 25/10/2007 #
Kan hier wel iets heel diepzinnigs gaan zetten, maar kom er niet op.
Neemt niet weg dat je het mooi geschreven hebt.
Comment door Aukje — 26/10/2007 #
Het lijkt wel alsof ik in het hoofd van een goede vriendin kruip… Kippevel, Inge.
Comment door Puur Kaat — 26/10/2007 #
Even op je vraagje; ik schrijf via een vaste uitgever voor een tijdschrift en schriftromans. Valt eigenlijk niet zo heel veel over te vertellen, hoor. Ik doe het sinds een jaar of vijf en het bevalt goed!
Comment door Tina — 26/10/2007 #
ik moest even omschakelen , bij dit verhaal , maar lukte ! Mooi geschreven …….
En nu opschieten ..plakwerk moet af …jaja weer oppassen ;)) en is het Lenie of niet ???
Ja hoor dichtbij genoeg whahahahahahahahahahaha
fijn weekend ,lekker uitslapen (vind ik altijd zo’n leuke smoes ….de klok )
Comment door lenie — 26/10/2007 #
Wat prachtig geschreven, Inge!
Maar dat heb je vast al eerder gehoord? 😉
Comment door Anske — 26/10/2007 #
Ja.. mooie invalshoek mevrouw Inge. Mooi ingeleefd ook.
Comment door Leukerd — 26/10/2007 #
De ultieme overgave! Met die zeven trefwoorden is dit een prachtig stukje historische verbeelding.
Een heel goed weekend Inge, met de twee onafscheidelijke vriendjes natuurlijk.
Comment door Marius — 26/10/2007 #
Misschien begrijp ik het niet goed, maar ik lees hier een verhaal over iemand die stemmen hoort en aan godsdienstwaanzin lijdt. Dat kan volgens mij toch niet de bedoeling zijn, als dit over Jeanne d’Arc gaat.
Comment door trui — 26/10/2007 #
Jij schrijft zo goed! Dat moet je vaker doen, zo’n WOW-stukje! Gaaf!
En wat een mooie layout weer. Bah. Wat kun je dat goed. 😉
Doeg!
Carice
Comment door Carice — 26/10/2007 #
Mijn stijl; helemaal mijn stijl. Historische romans zijn mijn ding…
Goed gedaan.
Enne, nieuwe skin, ook goed!
Comment door Richtsje — 26/10/2007 #
Prachtig verhaal, prachtig geschreven!
groeten en een fijn weekend Inge
Comment door Inge — 26/10/2007 #
@trui : inmiddels heb je al kunnen lezen dat dit wèl de bedoeling was 😉
@all : dank dank dank voor alle complimentjes ! 😀
Comment door de mama — 27/10/2007 #
Ik vind dat je God best eens de schuld kan geven.
Mooi verhaal
Comment door molly — 27/10/2007 #
Wow, prachtig verhaal!
Comment door Liesbeth — 28/10/2007 #
Goed geschreven, arme Jeanne! Mooie WOW gemaakt!
mijn bijdrage staat op;http://www.colibri.web-log.nl
Comment door Jenny — 31/10/2007 #