de week van de exen*

september 30, 2007 on 10:24 pm | In Dat was toen, Over mezelf | 22 Comments

Meningen zijn als ex-vriendjes. Iedereen heeft ze en na verloop van tijd doen ze er gewoon niet meer toe.

Ik wou hem. Ik wou ‘m, ik wou ‘m, ik wou ‘m. En dat betekende dat ik ‘m zou gaan krijgen. Of hebben. Of gehad hebben. Maar hoe snèl ? Dàt was de sport.
Zeker met een stel gezamenlijke vrienden die het me niet voor elkaar zagen krijgen. “Ik was zijn type niet.”

Nee, ik was zeker niet het lieve meisje waar toekomstige eventuele schoonouders op zaten te wachten**. In dit specifieke geval was er slechts nog sprake van een toekomstige eventuele schoonvader, maar zo ver dacht ik eigenlijk nog lang niet.
Hij wel.
En ik wou ‘m.
Dus ging ik mee, de arme man was nog ziek ook en bijna zag ik van het hele plan af, omdat ik stiekem ergens ook wel wist dat het een plan was en geen liefde. Maar verliefd was ik wèl. Min of meer. Ik kon dat nooit zo goed inschatten van mezelf, bedacht ik me achteraf telkens.

Ik kreeg ‘m.
Hij viel tegen. Zoals wel meer.
Hij vroeg zich af wanneer hij mijn ouders ging ontmoeten.
Niet, dus.

Hij had nogal een uitgesproken mening. Of meerdere, eigenlijk. Over meerdere dingen.
Onderbouwen kon hij die meningen niet of nauwelijks, maar dat weerhield hem er niet van ze te verkondigen.

We zaten in de kroeg. In gesprek met een paar Amerikanen.
De lolligste – maar niet heus van het stel zei op een gegeven moment tegen niemand in het bijzonder : ‘Opinions are like assholes, everybody’s got one.’ en ik besloot het uit te maken met de mijne.

*Een initiatief Vanachter de computer. Min of meer. Doet U vooral mee ! Leuk !
**Natuurlijk ben ik inmiddels veranderd en dróóm ik over hoe Peuter ooit thuiskomt met een meisje/ jongen waarmee ik net zo blij kan zijn als Vriendje’s ouders met mij. (Zouden kunnen zijn.)

22 Comments »

RSS feed for comments on this post.

  1. ik vind die opmerking toch wel geinig!! je wist gelijk wat je moest doen!
    wij zijn er bijna, jongens aan de deur, kalverliefde…leuk!!

    Comment door margriet — 30/09/2007 #

  2. Hahaha..leuk verhaal!
    Bij mij thuis beginnen de schoondochters en -zoons binnen te stromen, en ik kan je vertellen; het valt niet altijd mee!!
    Je moet de keuze van de kinderen accepteren, hoewel dat niet altijd jouw keus zou zijn!
    Ik had het vaak toch ook héél anders voor ogen toen mijn pubers nog peuters waren!!
    Daarbij ben je bijna nooit meer met je eigen gezin, altijd zit er wel een ander bij….
    Maar ja, that’s life!

    Comment door Anske — 01/10/2007 #

  3. Ach jeugd sentiment voor mij, mijn exen zijn niet op een hand te tellen hoor.
    Ik heb er 13 in een dozijn versleten, en iedere keer als ik het uit maakte ( of hij)…
    stond ik voor de spiegel, om te kijken hoe herd ik huilde.
    Hoe bedoel je zo zot als een deur hahaha.
    Mooi verhaal hoor meis..

    Knuf Cyber Oma

    Comment door Cyber Oma — 01/10/2007 #

  4. Een gek gegeven idd, dat er exen waren waarvan je bij voorbaat al wist dat het niets zou worden, maar die gewoon voor ‘de heb’ waren ;-).

    Gelukkig duurt het hier ook nog even voor de echte relaties van de kids zich aan zullen dienen. Ik mag alleen maar hopen dat ze personen zullen kiezen die bij hen passen en goed voor hen zijn.

    Comment door Karen — 01/10/2007 #

  5. moest wel lachen om Cyber ;)))
    voor de spiegel dus …whahahahaha…zit nu middenin de zoveelste keuze van zoonlief …weer samenwonen …weer de klik niet met ons ..ga toch eens voor die spiegel ….Vr.Vivaldi wat hedde gij ??? al die meiden ….die wereldse dames …..die nemen geen genoegen met gewoon schilderen en gewoon fliepsen ..vinden je maf ..hoe moet dat nou ??? ze willen winkelen en kijken , heb ik niets mee (uitzonderlijk voor een vrouw) hihihihi en ik ga gewoon weer het eigen gangetje , ooit begrijpen ze het wel ;)) voel me stokoud gelijk …sodeju …heb nét sara gehad …zo oud is dat toch niet ??? *zucht*

    Comment door lenie — 01/10/2007 #

  6. Zoals je meningen kunt verlaten of herzien, zo verander je van je keuze ‘op wie je leek gevallen’, net zolang tot de naden en plooien het best aansluiten. Als ik terugdenk aan het eerste meisje met wie ik me verloofde, ik denk 1969, wat was het een bevrijding toen ik het een jaar later uitmaakte, vrijwel meteen toen ik op kamers ging wonen. ‘Zij paste misschien bij het milieu, maar niet bij mij’, zoiets was het dat ik me bewust werd.

    Comment door Marius — 01/10/2007 #

  7. Ik wou ‘m, ik kreeg ‘m en hij viel tegen. Da’s zo’n beetje kort samengevat hoe het er bij mij aan toe ging vrogger dan he ( :

    Comment door Mir — 01/10/2007 #

  8. Ah, je hebt mij gekend in mijn jeugdjaren zie ik..:) Altijd op zoek en nooit goed genoeg. Tot ik besefte dat echte liefde dieper gaat dan schone schijn.
    Knap geschreven!

    Comment door Marloes — 01/10/2007 #

  9. Goed geschreven hoor.

    Comment door Chantal — 01/10/2007 #

  10. Ik wilde alleen hèm! Ik kreeg hm nog ook, trouwde en nu 11 jaar later gewoon nog steeds super gelukkig! Niet echt spectaculair om mee te doen dus 😉
    (die ène die ik vòòr hem had was een lachertje, vergeleken mèt hem!)

    Comment door annemarie — 01/10/2007 #

  11. Is dat dat vriendje dat na heel veel jaren zo op mij gaat lijken? Whahahahaha….

    Ik ga maar niet mee doen….ik ben niet zo trots op mijn keuze die ik in de jaren 80 maakte.

    Nu, met een latrelatie en veel tijd voor mezelf, voel ik me beter op me gemak.

    Maar die uitgesproken meningen, die deel ik niet zo met dat exvriendje (als het hem is). Want het leven leert al snel dat veel onderhevig is aan onderhandelen en compromissen sluiten. En waar dat toe kan leiden lees je weer in mijn stukje over de PvdA.

    Comment door plato — 01/10/2007 #

  12. Leuk, ben benieuwd hoeveel verhaaltjes er deze week nog volgen…..haha
    Ik ga maar niet meedoen met het initiatief want ik heb volgens mij een paar exen die stiekum meelezen op mijn log….. lijkt me dan niet zo handig..

    Comment door Miriam — 01/10/2007 #

  13. Geweldig!!!

    Comment door Marijke — 01/10/2007 #

  14. Haha, das waar he. SOms wil je iets dolgraag hebben. Kan ook een jas zijn of een paar schoenen, en ook dat kan tegenvallen…..

    leuk geschreven

    Comment door Inge — 01/10/2007 #

  15. Hahaha, ik geloof dat ik die opmerking van die amerikenen op een t-shirt ga laten drukken en heel veel aan ga trekken.

    Comment door Marleen — 01/10/2007 #

  16. GEWELDIG!!!!!!om tot de best gevormde mening te komen moet je goede argumenten hebben….hij was kennelijk een slechte…….

    goed verhaal!!!
    kus maureen

    Comment door maureen — 01/10/2007 #

  17. Groot gelijk! Mannen kunnen soms behoorlijk tegenvallen, dat je niet meer precies weet waarom je hem nu zo graag wilde. Leuk geschreven.

    Comment door Jelle — 01/10/2007 #

  18. Een sterke uitspraak. Die houd ik er in. 😉

    Comment door Pascal — 01/10/2007 #

  19. Wat een geweldige log!!
    Ik heb het met een grote glimlach zitten lezen.
    Dankjewel daarvoor

    Comment door Tiger. — 01/10/2007 #

  20. Lachen.
    Ik moest en zou hem ook hebben.
    Is ook mijn ex inmiddels.

    Comment door Aukje — 01/10/2007 #

  21. @lenie : je klinkt al de ideale schoonmoeder ! 😉
    @annemarie : wat lief… 😀
    @plato : hahaha nee, maar je brengt me wel op ideeën… de week is nog maar nèt begonnen, natuurlijk ! 😉
    @marleen : die t-shirts zijn er al. maar wellicht is zelf bedrukken goedkoper 😉

    Comment door de mama — 01/10/2007 #

  22. Er was ééntje die ik wou. En die kreeg ik en ik heb’m maar gehouden, ik hou van’m!
    Wat heerlijk dat jouw logjes zoveel oproepen, ik zit met een glimlach achter het scherm te lezen Inge!

    Comment door Richtsje — 02/10/2007 #

Leave a comment

XHTML: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Entries and comments feeds.