laat het zweven
juli 1, 2007 on 1:36 pm | In Lettertjes | 6 CommentsNu alles gezegd lijkt te zijn, maar toch nog meer geschreven,
is dat gevoel weer naar boven gedreven,
de droom is gebleven.
Verder weg dan ooit, maar dichterbij dan toen,
met zoveel meer liefde,
niets meer aan te doen.
Wandelen doe ik bijna nooit meer alleen,
waar zou ik gaan, waar moet ik heen ?
Wie zou mij nog volgen, wat heb ik nog te geven,
anders dan mezelf en m’n eigen leven ?
Ogen gaan dicht en beelden van mooi en goed,
wetend wat ik toen al wist,
vind ik nu
dat jij ook weten moet.
Je was een droom voor mij, vol hoop, al was het maar even.
Hier heb je een stukje van mezelf,
hou het vast of
laat het zweven…
6 Comments »
RSS feed for comments on this post.
mooi, je hoopt altijd dat een stukje van jezelf door anderen word vastgehouden..als ze het laten zweven hangt het zo zwaar tussen beide…
Comment door margriet — 25/08/2007 #
Heel mooi verwoord. OPnieuw.
Comment door Henrike — 25/08/2007 #
Je bent een waar woordenkunstenaar.
Comment door Toaske — 25/08/2007 #
Zo knap !
Comment door julia — 25/08/2007 #
Dromen…. ik doe het nog steeds en soms, heel soms onthoud ik ze…
Comment door Dirk — 25/08/2007 #
@toaske : that REALLY is too much credit, maar wel onwijs bedankt ツ
Comment door de mama — 25/08/2007 #