.groetjes uit ghana
februari 20, 2009 on 7:55 pm | In Over een ander | 23 CommentsNa mijn heerlijk chille weekend, las ik (een stukje van) Kwame’s verhaal. Het jongetje dat mij meteen al was opgevallen, toen ik voor ’t eerst zijn foto zag op de site van het weeshuis, nog ver voor Sana was vertrokken.
Een kleuter, net als Kleuter, maar zó anders.
En ook, zo hetzelfde.
Want een kind is een kind. Of zijn of haar wiegje nou in Luilekkerland (wat nou crisis!) staat of in, ik noem een weeshuis in Ghana.
En terwijl ik las, prikten de tranen in m’n ogen.
En ik wou.
Van alles.
Maar vandaag las, en zag, ik dit:
En toen lachte m’n hart. Toch. Eventjes.
23 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Smelt….
Comment door Marijke — 20/02/2009 #
Ik las het stukje over Kwane en mijn hart deed pijn. Wat erg dat je als vierjarige al zoveel mee hebt gemaakt en moet bedelen om aandacht. Hopelijk maakt Sana voor hem dat beetje verschil.
Comment door Toaske — 20/02/2009 #
Een kind is een kind, en elk kind zou kind moeten zijn…
Comment door Redstar — 20/02/2009 #
Hier prikken ze ook !!
Comment door Aukje — 20/02/2009 #
Ontroerend! *snif*
Comment door henry — 20/02/2009 #
Wat maakt de plaats van je wieg een wreed verschil! Hopelijk maakt dit eventjes geen verschil!
Comment door Willian — 21/02/2009 #
@marijke ja dat menneke heeft wat hè.
@toaske en dan denk je (neem ik aan) ook aan jongste en ben je dan ook Zo Dankbaar? ik denk ’t wel hè. (en wil je dan ook zoveel?)
@john wat je zegt, elk kind zou kind moeten kunnen en mógen zijn.
@aukje ik snap.
@henry *geeft zakdoekje* ; )
@willian een wrééd verschil inderdaad. en ik hoop ook dat san en elke het verschil kunnen maken. en ook zo dat het beklijft, dat kwame (en de anderen) leren dat ze aandacht verdienen, van wie dan ook, dat zij (ook) de moeite waard zijn!
Comment door de mama — 21/02/2009 #
Ik deel dit van ‘punt tot punt’, fantastisch, dat snoetje van Khame over wie ik ook las. Weet je, die jongen bewaart de foto als een goudstuk, z’n hele leven.
Comment door Marius — 21/02/2009 #
Hoi Inge
Zo dat is nog eens naasten liefde
groetjes Rinus
Comment door Marijke — 21/02/2009 #
Onvoorstelbaar toch, dat de kinderen daar zoveel minder krijgen dan onze kinderen. Weet je wat ik zo erg vind? Dat het mensen die dolgraag een kind zouden willen adopteren, een kind als Kwame, nog heel moeilijk wordt gemaakt ook. En dat sommige mensen het zelfs maar opgeven.
Leuk om de foto van de lachende Kwame te zien en iedere lach is weer meegenomen, maar wanneer ik aan zijn toekomst denk, voel ik me toch behoorlijk triest.
Comment door Tina — 21/02/2009 #
Mooi zeg!!! Superlieve foto…
Comment door Marieke — 21/02/2009 #
Mooi …..
Comment door Jetty — 21/02/2009 #
Ik ben het afgelopen half uur aan het lezen gegaan op de site van Sana.
Poehee.. wat moet ik veel wegslikken.
Wat wil je die kinderen hierheen trekken en hen alle liefde en aandacht geven die ze verdienen en nodig hebben.
En wat een goed werk van deze meiden!
Pff.. heftig.
Je weet dit natuurlijk, maar vaak laat ik het niet helemaal doordringen.. De verhalen van deze meiden zijn heel confronterend!
Comment door Jolanda — 21/02/2009 #
Mag ik ook een zakdoekkie asjeblief ?
Comment door Jis — 21/02/2009 #
wat een kut ingewikkelde wereld is het toch he ?
kreeg je het zo toch effe op een rijtje ?
dan ben je even een gezegend mens…
heb je ook zo genoten van het zachte weer vandaag ?
dan gaan we voor morgen nog zo’n dag!!
😉
Comment door J@ntje — 22/02/2009 #
*snif* zakdoekje graag *snif*
Comment door Loezju — 22/02/2009 #
Ik weet niet wat het is, misschien wel een soort numb-heid die je ontwikkelt -en MOET ontwikkelen- om om te gaan met het leven hier, maar… ik ben verrast over jullie geschokte reaecties.
Want “zo erg is het toch allemaal niet?!”…, maar ik weet -of nou ja, denk- dat als ik straks in ons laatste weekje op een Bounty-strand lig of over een half jaar terugkijk met een Nederlandse bril, dat het dan allemaal anders gaat zijn…
Comment door sana — 22/02/2009 #
Slik…
Comment door Andrea — 22/02/2009 #
Ja, dan ben ik ook Zo Dankbaar. En echt veel willen, dát doe ik niet eens. Wat ik wil is genieten met en van mijn kinderen en hen op laten groeien tot goede, sociale en zelfbewuste volwassenen.
Comment door Toaske — 22/02/2009 #
Oh schaamte. Zit ik me hier druk te maken over sneeuw in plaats van zon. Wat een muizenis ineens. Ben weer even wakker geschud…
Comment door Astrid — 23/02/2009 #
*deelt zakdoekjes uit*
@tina nou daar snap ik dus ook de balle van, van die achterlijk lange wachtlijsten en soms belachelijke (financiële ook!) eisen waaraan ze moeten voldoen en noem maar op. terwijl er zoveel kindjes zijn die het zó verdienen om in een gezin op te mogen groeien waar er van ze gehouden wordt en voor ze gezorgd.
@sana ik snap. wel. en wat ik gister al zei, op msn..
@toaske ik bedoel veel willen voor zo’n jongetje, en alle andere kindjes, daar en overal, die het zóveel minder hebben dan die van ons.
@astrid sneeuw? waar?!!
Comment door de mama — 23/02/2009 #
Van dit soort logjes word ik zo stil als een muisje. Van deze mensen krijg ik de hoop en het vertrouwen dat de wereld ooit beter kan worden dan hij nu is.
Comment door Plato — 25/02/2009 #
Percocet….
Can percocet cause nightmares. Percocet….
Trackback door Percocet. — 02/05/2009 #