.over vroeger en later
oktober 7, 2008 on 8:49 pm | In Over mezelf, Peuter | 27 CommentsMijn vroegste herinnering is de herinnering aan spelen in de zandbak. Met twee andere kindjes. En lekker weer. Ik heb geen idee hoe oud jong ik was, maar ik weet wel dat ’t het very moment was waarop ik me realiseerde dat ik nadacht.
Daarna ben ik zeker een tijd druk geweest met al dat nadenken, want de volgende herinneringen die ik heb, zijn van kleuterschooltje.
En daar is Peuter nog niet eens.
Soms denk ik wel eens, hoe kostbaar deze herinneringen zijn, die we nu samen maken. De feestelijke stempeltjes op in z’n ziel, zoals Marius het eens zo prachtig omschreef. Of Peuter ze zich later kan herinneren, is nog maar de vraag en dus. Moet ik herinneren voor twee.
Hoe we herfstschatten gingen verzamelen en samen ontdekten dat het mooiste is hoe ze vallen. Hoe we daarna warme lauwe chocolademelk dronken en babbelden alsof we elkaar in geen tijden hadden gezien. Hoe we alleen even boodschapjes zouden doen, maar toch nog op het strand belandden en rondjes renden en renden en renden.
Elke dag weer sla ik kostbare herinneringen op. In m’n hart, in m’n hoofd, hier, en op flickr. Beelden, zinnetjes, momenten, gevoelens, liedjes en Liefde. En véél liedjes over de Liefde. Die Peuter verzint.
En ik vraag me soms af wat Peuter’s vroegste herinnering wordt blijft. Later. Als ‘ie groot nòg groter is dan nu.
27 Comments »
RSS feed for comments on this post.
Ik denk dat die zeehonden hoog gaan scoren…
en dat mengpaneel op papa ’s werk
.
En de geur
van zee…
Comment door Anders — 07/10/2008 #
Dat ie een héle toffe mama had die altijd bij ‘m was en leuk met ‘m kon spelen en hem begreep. Dàt herinnert ie zich vast 🙂
Comment door jennifer — 07/10/2008 #
Hij denk vast en zeker terug aan al die feestelijke dingen. Met een warm gevoel aan een lieve papa en mama, die er altijd voor hem waren. Zeker als hij dit later nog eens terugleest!
Comment door Willian — 07/10/2008 #
Ik herinner me heel weinig van vroeger en vraag me altijd af of dat wat ik me herinner echt is of dat dat van verhalen is.
Daarom ook houd ik de schriften van de meiden bij en ik hoop dat ze daar later met veel plezier in zullen lezen (ook al zijn het dan door mij opgeschreven herinneringen).
Comment door Toaske — 07/10/2008 #
Ik herinner me een grote speeltuin. Met zo’n ronddraaiding met stoeltjes erop. Het was er zoooo fijn dat ik daar wel iedere dag naar toe wilde. Maar dat kon niet. Want het was op Kaag eiland.
Later terug geweest natuurlijk. Speeltuin is er nog overigens. Maar zo mooi als het toen was, is het nooit meer geweest……
En wat peuters eerste herinnering ook mag zijn, hij heeft het nu ontzettend fijn bij/met jullie en dat is ook belangrijk……. Dat voelt tie heus wel, ook al kan hij hetlater niet echt meer benoemen…….
Wel grappig, want ik zat me van de week af te vragen hoe de boys terug kijken op hun jeugd later. En dat kwam weer omdat ik over de mijne vertelde.
Comment door Inge — 07/10/2008 #
Je bent de enige moeder die ik (hier) van meet af aan lees en volg, maar ook de enige die op een unieke wijze aan een indrukwekkend archief bouwt en misschien schrijft Jonah er ooit een boek over, ‘Stempels op mijn ziel’, of ‘Ik leefde terwijl mijn moeder bezield over me schreef’. Jij bent iemand die een leven gelukkig maakt.
Comment door Marius — 07/10/2008 #
zonder twijfel vele leuke herinneringen voor peuter…waar die dan ook beginnen, je geeft em genoeg mee om van (na) te genieten!
Comment door margriet — 08/10/2008 #
het vliegtuig!!
vele mensen herinneren zich vooral de sfeer..
de sfeer van thuis..
en ook daar zal het zeker niet verkeerd gaan !
was gisteren even bij de boefjes op visite, papa was jarig, en mama bracht ze net naar bed.
zat boekjes voor te lezen op bed..
ik heb toch eventjes een knuffel gegeven..
en dan gaat er een wereld van herinneringen open aan mijn eigen boefjes..
maar eigenlijk zijn die 2 stralende koppies genoeg om een groot blik genieten open te trekken..
kleine kinderen..zijn helemaal heerlijk !
maar daar hadden we het helemaal niet over he??
oeps…goedemorgen!!
;))
Comment door J@ntje — 08/10/2008 #
Bij sommige dingen hòòp je alleen maar dat ze zich dat zullen blijven herinneren. Maar ik geloof zeker dat ze zich de lìefde blijvend herinneren! En dat is meer dan mooi!
Comment door Annemarie — 08/10/2008 #
Jij maakt van alles wat er in peuters jeugd gebeurt, een blijvende herinnering. Niet alleen voor jezelf, maar ook voor peuter. Ik weet bijna zeker, dat wanneer hij over een jaar of wat, al deze logjes doorleest en de foto’s bekijkt, hij zich in ieder geval het fijne gevoel kan herinneren.
Comment door Trui — 08/10/2008 #
Jammer eigenlijk, dat je ze zelf later niet allemaal meer weet. en dat onze moeders gaan stralen als ze het er over hebben. En dat alles wat je nu doet, tegen je kan en zal gebruikt worden als je later groot bent en gaat trouwen.
Mijn vroegste herinnering gaat over wasmiddel….hopelijk is die van peuter veeeeeeeeeeeeeeeeeeele malen leuker.
Comment door maureen — 08/10/2008 #
Het is onvoorspelbaar wat onze vroegste herinnering zal worden, als we jong zijn. Mijn vroegste is een gordijn waar ik tegen aan lag t kijken toen ik nog heel erg piep was.. 😆
Comment door Redstar — 08/10/2008 #
Zo’n mooi geschreven stukje dit!
Comment door SillyCrazyMe — 08/10/2008 #
Och, hij zal wel gaan selecteren in zijn herinneringen.
Dingen die impact maken of zo.
Of heel leuk kunnen zijn.
Ik haal(de) heel veel kattekwaad uit.
Herinner ik me ook niet veel van.
Behalve dat ik in Zaandam op de bus stapte en ergens in de stad uitkwam.
Hoe ik thuis ben gekomen weet ik niet meer.
En ik weet dat ik op kroos probeerde te lopen en de sloot zomaar instapte.
Het kroos zat tot in mijn onderbroek.
Dat weet ik dan weer wel 🙂
Comment door Aad — 08/10/2008 #
Dat jullie Peuter het gevoel geven dat hij heel erg welkom is, dat jullie hem vertellen dat je veel van hem houdt, hem véél knuffelen en het allerbeste voor hem wensen, dat is zijn basis voor een fijne jeugd.
Mijn vroegste herinnering is dat een visgraat dwars in mijn slokdarm vastzat. En dat mijn vader deze er met ‘geweld’ uithaalde. Ik denk dat ik ongeveer 2,5 jaar was. Een jaar later overleed mijn vader. Maar gek genoeg herinner ik me daar niets van.
Comment door Desire — 08/10/2008 #
Kinderen vergeten heel veel dingen en hebben van hun hele jonge kindertijd weinig herinneringen. Soms wel eens jammer want ‘waar doe je al die leuke dingen dan voor, je kind vergeet het toch.’ Maar het kind slaat al die ervaringen toch op een of andere manier op, kijk maar naar kinderen die in hun jeugd (als ze heel klein waren) al allemaal nare dingen hebben meegemaakt. Die bepalen hoe een kind later wordt.
Comment door Eline — 08/10/2008 #
Soms zijn de échte herinneringen niet eens zo heel erg belangrijk maar veel belangrijker is het gevoel dat je samen bent, ze zich geborgen voelen en dat ze geliefd waren/zijn.
Jij geeft Jonah een wereld met informatie over zijn baby-peuter leven die werkelijk geweldig is. Wat boft dat kind toch.
Mijn kinderen hebben heel lang geroepen dat ze een rotjeugd hebben gehad. (door alcohol, scheiding, mishandeling en mijn ziekte) Nu is er een paar rust in ons leven en steeds vaker roepen ze dat ze het vroeger zo fijn hebben gehad. Dat ze mij dankbaar zijn voor de geborgenheid, de aandacht en liefde die ik ze heb gegeven ondanks de problemen die er waren. Dat ze stabielere mensen zijn geworden juist door die problemen en de oplossingen die (ik gaf) er voor waren.
Ze vergelijken zich met vrienden om heb heen en vinden zichzelf gelukkiger dan die anderen.
Dat zijn toch kadootjes waar je als moeder helemaal gelukkig van wordt?
We kijken met zijn allen naar onze toekomst (met onze rugzak op de rug) omdat we in die toekomst de rest van ons leven gaan doorbrengen.
Comment door Jetty — 08/10/2008 #
Kijkend naar mijn puber weet ze nog verrassend veel. Maar ik denk dat veel herinneringen toch in de loop van de tijd verdwijnen, naarmate je ouder wordt. Of tenminste niet gemakkelijk meer bereikbaar zijn. Of zoiets.
Comment door Gerhard — 08/10/2008 #
weet je dat ik niet goed weet wat mijn eerste herinnering is? Ik dacht ooit een eerste herinnering te hebben, maar mijn moeder heeft me verteld dat die uit mijn levendige fantasie is ontsproten 🙂
Comment door Liesbeth — 08/10/2008 #
Deze log, eventueel in boekvorm. Dat wordt z’n dierbaarste bezit.
Comment door Puur Kaat — 08/10/2008 #
Hoop altijd dat jouw pleuter gewoon kan teruglezen op jouw blog, want dáár staan alle herinneringen. Door jouw ogen, maar grotendeels ook door de zijne. Kostbaar spul, zo’n log!!
Comment door richtsje — 08/10/2008 #
🙂
Of het nu een herinnering of een ‘sfeerbeeld’ zal zijn, het zal in ieder geval iets te maken hebben met liefde, speelsheid en ruimte. Ruimte om te zijn, te ontdekken en te ontwikkelen….
En jeumig zeg, dat kind heeft wat in te halen als ‘ie straks gaat leren lezen.
Comment door Sana — 09/10/2008 #
Maar dat kun je weten. Je hebt immers zelf ook een eerste herinnering. En dan weet je ook dat het om de gekste, kleinste dingen kan gaan.
Maar als hij zover is…dan heeft ie de eerst volgende jaren nodig om al die documentatie van hem te bekijken en te lezen. Hij zal de filmbeelden bekijken zoals wij oude foto’s consumeren (goh, maakte ik dat gore duivenhok echt schoon in dat domme badpakkie?).
En dat maak jij allemaal mee en geeft trots commentaar. Zou je nu al kunnen doen op je filmpjes.
Comment door plato — 09/10/2008 #
@plato: die foto moet je ’s scannen voor op je log! hahaha
Comment door de mama — 09/10/2008 #
Wat een mooi reactie van Marius
Comment door Rian — 09/10/2008 #
vraag ik me ook wel eens af. of ie het zich nog herrinnert. maar ik denk dat dit keklog van onschatbare waarde voor hem is.
hij kan zeggen: ‘o lieve mama’ ik laat het vriendinnetje zien, wat wij allemaal deden’
ik ga naar buiten, veel te mooi weer om veel te toetsenborden….
dag!
Comment door Maurice — 12/10/2008 #
Ik herinner mij dingen aan de hand van foto’s van toen ik klein was. Best grappig. Hopelijk heeft Sven ook mooie herinneringen straks. Wat mij weer doet beseffen dat ik veel te weinig heb opgeschreven.
Comment door Loezju — 12/10/2008 #